فشار خون بالا به رگ های خونی موجود در کلیه ها آسیب می زند و توانایی آن ها را کاهش می دهد. وقتی فشار جریان خون زیاد باشد، رگ ها کمی کشیده می شوند تا خون بتواند راحت تر از آن ها عبور کند. درنتیجه، این کشش به رگ های خونی بدن (از جمله رگ های خونی کلیه) صدمه می زند و آن ها را ضعیف می کند.
اگر رگ های کلیه آسیب ببینند، کلیه دیگر نمی تواند ضایعات و مایعات اضافه را از بدن خارج کند. درنتیجه این مایعات داخل خون می مانند و به دلیل زیاد بودن حجم مایعات داخل خون، فشار خون از قبل هم بیشتر می شود.
این مسئله بدن را وارد چرخهای خطرناک می کند؛ هرچه فشار خون بیشتر شود تصفیه خون کمتر و درنتیجه فشار دوباره بیشتر و بیشتر می شود.
در آمریکا، فشار خون بالا، بعد از دیابت دومین دلیل نارسایی کلیه به حساب می آید. به علاوه، میزان ابتلا به فشار خون از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ حدود ۷/۷ درصد افزایش یافتهاست.
بیشتر افرادی که فشار خون دارند، هیچ علائمی از خودشان نشان نمی دهند. فقط در موارد نادر فشار خون بالا ممکن است کمی باعث سردرد شود.
بیماری های کلیوی هم در مراحل اولیه علائمی از خودشان نشان نمی دهند. زمانی که این بیماری کمی پیشرفت کند، شخص ممکن است دچار نوعی تورم به نام ادیما یا دراپسی شود.
وقتی کلیه ها نتوانند مایعات و نمک اضافه را از بدن دفع کنند، این مایعات در فضای زیر پوست (یا مایعات میانبافتی موجود در پلاسما) تجمع می کنند و باعث ورم کردن پا، قوزک پا و گاهی نیز ورم کردن دست و صورت می شوند. از علائم دیگر نارسایی کلیه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
کم شدن اشتها
حالت تهوع
استفراغ
احساس بیحالی یا خستگی
نداشتن تمرکز حواس
مشکل در خوابیدن
افزایش یا کاهش ادرار
بیحسی یا خارش پوست
خشکی پوست
سردرد
کاهش وزن
تیره شدن رنگ پوست
گرفتگی و درد عضلات
کوتاه بودن نفس ها
درد قفسه سینه
افرادی که استرس دارند، ممکن است خواب کم یا زیاد از حد داشته باشند، بیش از حد نوشیدنی الکلی بنوشند و یا داروهای تجویز شده خود را مصرف نکنند. این رفتارهای ناسالم به مرور زمان می توانند احتمال بروز بیماری های قلبی را افزایش دهند.
ضربه روحی، افسردگی، اضطراب و استرس می توانند موجب تغییراتی شوند که سلامتی شما را تحت تأثیر قرار دهند و این فقط به خاطر انجام عادت های مضر برای سلامت قلب نیست. تحقیقات نشان می دهد که سلامت ذهن می تواند تأثیرات فیزیولوژیکی زیادی روی بدن خصوصا قلب داشته باشد.
با ترشح هورمون آدرنالین و کورتیزول در بدن، ضربان قلب افزایش پیدا می کند و سطح قند خون و فشار خون بالاتر می رود. این تغییرات باعث می شوند که در لحظه واکنش سریعی نشان دهید. گرچه، کسانی که از استرس مزمن رنج می برند، این "لحظه" می تواند تبدیل به چند روز یا چند هفته واکنش به استرس شود.
استرس مکرر می تواند موجب بالا رفتن قند خون و فشار خون شود. این دو مؤلفه، از عوامل شناخته شده ی بیماری های قلبی هستند. علاوه بر این، کسانی که اغلب اوقات استرس دارند، از تکنیک های سالم مقابله با استرس کمتر استفاده می کنند و سعی می کنند با خوردن غذاهای ناسالم، نوشیدنی های الکلی و سیگار کشیدن خود را آرام کنند.
تمامی این عوامل به چند طریق به بدن آسیب می رسانند که مهمترین آنها، آسیب به دیواره های شریان و نیز تجمع پلاک می باشد. این تجمع پلاک از جریان یافتن خون جلوگیری می کند و حتی می تواند منجر به انسداد کامل شریان شود. در نتیجه، خطر بروز بیماری های قلبی عروقی مانند حمله قلبی و سکته، بیشتر از حد معمول می شود.
کاندوم زنانه که به آنها کاندوم داخلی نیز گفته میشود، جایگزینی برای کاندوم های معمولی هستند که در برابر بارداری و بیماری های مقاربتی محافظت ایجاد می کنند. اما مزایا و معایب کاندوم زنان چیست و چرا کاندومهای مردانه دارای محبوبیت بیشتری هستند؟
کاندوم های داخلی بجای پوشاندن آلت تناسلی مرد، برای جلوگیری از بارداری درون واژن زن قرار می گیرند و یا برای محافظت در برابر بیماریهای مقاربتی، درون واژن و یا مقعد استفاده می شوند. این کاندوم ها برای مدت زمانی طولانی کاندوم های زنانه نامیده می شدند. زیرا این کاندومها داخل واژن بانوان قرار می گیرد.
کاندوم های زنانه کیسه های کوچکی از جنس نیتریل هستند که درون واژن قرار می گیرند. این کاندومها داخل واژن را می پوشانند و مانع از رسیدن اسپرم به تخمک می شوند. در صورتی که اسپرم نتواند به تخمک برسد، بارداری صورت نمی گیرد. کاندوم داخلی از ابتلا به عفونت های مقاربتی نیز جلوگیری می کند.
در اوایل دفعات استفاده از کاندوم داخلی، ممکن است به کمی تمرین نیاز داشته باشید تا به آن عادت کنید و برای اثربخشی بیشتر، باید دقت کنید که از کاندوم داخلی به طور صحیح استفاده می کنید.