دکتر رضا مطلوب فوق تخصص عروق و اندوواسکولار
این فرایند لخته های خونی درون ورید ها را بدون جراحی از بین می برد. دارو های ضد لخته یا ترومبولیتیک به صورت مستقیم به محل قرار گیری لخته خون، تزریق می شوند. فرایند ترومبولیز با هدایت کاتتر معمولا در بیمارستان و توسط جراح عروق انجام می شود. در این فرایند، پزشک، کاتتر را به وریدی از پا وارد کرده و آن را تا محل قرار گیری لخته هدایت می کند.
همزمان نیز روند پیشرفت فرایند بر روی یک نمایشگر اشعه ایکس نمایش داده می شود. هنگامی که نوک کاتتر به لخته وارد می شود، دارو های تجزیه کننده لخته (همچون اوروکیناز) از طریق کاتتر به لخته خون وارد می شوند. در اغلب موارد، از بین رفتن کامل لخته، چندین روز به طول می انجامد.
جراح عروق با استفاده از اشعه ایکس (ونوگرام) یا امواج فراصوت می تواند روند درمان را مشاهده و پایش کند. علاوه بر این موارد، او می تواند با استفاده از تصاویر بدست آمده از اشعه های ایکس یا امواج صوتی، تنگی یا آسیب دیدگی دیواره ورید را بررسی کند.
تنگی های وریدی امکان تشکیل لخته های خونی را در آینده فراهم می کنند. این تنگی ها را می توان به وسیله ونوگرافی تشخیص و به وسیله آنژیوپلاستی یا استنت گذاری درمان کرد. تکنیک های مداخله ای جدیدی که داروها و ابزار های تخصصی را با یکدیگر به کار می گیرند، سبب ارتقای گسترده درمان ترومبوز ورید های عمقی می شوند.
پزشکان تقریبا ۱۰ سال پیش فرایندی غیر جراحی را برای درمان ترومبوز ورید های عمقی (DVT) ایجاد کردند که ترومبولیز با هدایت کاتتر (CDT) نام داشت. در این فرایند، دارو هایی تحت هدایت آزمایش های تصویر برداری به صورت مستقیم به لخته وارد می شدند. این دارو ها به جای اینکه از طریق یک خط وریدی در بازو وارد خون شوند، به وسیله کاتتری در ورید به لخته می رسیدند.
متخصصان در چند سال گذشته تلاش کرده اند تا با ارتقا فرایند CDT به استفاده از آن در درمان DVT ادامه داده و آن را در زمان کوتاه تر و با خطرات کمتری انجام دهند.
و حالا پس از سالها تلاش، سه تکنیک به وجود آمد که دارو ها و ابزار های از بین برنده لخته ها را به صورت همزمان به کار می برند.
در این روش، داروی ضد لخته رقیق با فشار زیاد به محل لخته تزریق می شود. مزیت این تکنیک رسیدن دارو به سطوح بیشتری از لخته می باشد. تجزیه شدن نسبی لخته حدود نیم ساعت به طول می انجامد. پس از گذشت این زمان، دوباره افشانه قدرتمندی از محلول سالین، درون ورید اعمال می شود. افشانه های محلول سالین، سبب کشیده شدن لخته به داخل کاتتر شده و پس از آن جراح عروق، لخته را از بدن خارج می کند.
در این فرایند دو بالون متورم شده در دو طرف لخته قرار می گیرند تا از حرکت بخش های آن به دیگر نواحی بدن جلوگیری کنند. سپس پزشک یک سیم را به داخل لخته هدایت کرده و شروع به چرخاندن آن می کند تا لخته به تکه های متعدد تبدیل شود. در مرحله بعد تکه های لخته به درون کاتتر مکش شده و از بدن خارج می شوند. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) به تازگی Trellis را به عنوان یک روش انفوزیون کاتتری دارو برای رفع لخته های عروقی تایید کرده است.
ترومبکتومی هلیکس یک ابزار کوچک در انتها به دور ورید قرار گرفته و با ایجاد کردن جریانی چرخنده در خون، سبب شکسته شدن لخته می شود. در مرحله بعد، بخش های مختلف لخته از ورید خارج می شوند. تکنیک هلیکس توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان لخته های پیوند عروقی دیالیز تایید شده است. پیوند عروقی دیالیز، پیوندی بین یک ورید و شریان است. علاوه بر این، روش هلیکس به صورت تایید نشده نیز برای درمان ترومبوز ورید های عمقی استفاده می شود.
بروز تنگی یا آسیب دیدگی یک ورید، امکان انجام آنژیوپلاستی توسط جراح عروق را ضروری می کند. آنژیوپلاستی، فرایندی است که در آن یک کاتتر تحت هدایت تصویر برداری اشعه ایکس به محل تنگی وارد شده و با باد کردن بالون متصل به آن، تنگی برطرف می شود. در بسیاری از موارد، یک استوانه کوچک و تور مانند به نام استنت از طریق کاتتر در ورید جایگذاری می شود تا از بسته شدن و تنگی مجدد ورید جلوگیری شود.
تغییرات رفتاری می توانند در پیشگیری از ابتلا به وریدهای واریسی مفید باشند. از جمله این اقدامات می توان به موارد زیر اشاره کرد:
✅ پاهای خود را از ناحیه مچ پا و نه از زانو، بر روی هم قرار دهید.
✅ از پوشیدن کفش های پاشنه بلند خودداری کنید؛ زیرا این نوع کفش ها استفاده از عضلات پشت ساق پا را محدود می کنند.
✅ از پوشیدن لباس های تنگ که جریان خون رونده به کشاله ران یا عضلات پشت ساق پا را محدود می کنند، اجتناب کنید.
✅ از نشستن یا ایستادن به مدت طولانی خودداری کنید.
✅ زمانی را به بالا نگه داشتن پاها یا راه رفتن اختصاص دهید. این کار به عبور جریان خون و پیشگیری از نارسایی دریچه عروق کمک می کند.
✅ استفاده از جوراب واریس نسبت به بانداژ های پلاستیکی برتری دارد.
برگرفته از مقاله:
دکتر رضا مطلوب فوق تخصص عروق و اندوواسکولار
تبدیل مواد معدنی به کریستال در مثانه باعث ایجاد سنگ مثانه می شود. علائم سنگ مثانه شامل درد پشت و شکم و مشکل در دفع ادرار به همراه سوزش ادرار می باشد.
سنگ مثانه گاهاً می تواند بدون علامت خاصی باشد ولو آنکه این سنگ ها بزرگ باشند. اما در صورتی که سنگ به دیواره مثانه خراشیده شده یا مسیر جریان ادرار را مسدود نماید، می تواند موجب ایجاد علائم زیر شود:
· درد ناحیه پایین شکم
· ادرار دردناک
· تکرر ادرار
· مشکل در دفع ادرار یا قطع شدن و ایجاد وقفه در جریان ادرار
· وجود خون در ادرار
· ادرار تیره رنگ یا ادرار با رنگ تیره غیرطبیعی
· چنانچه سنگ، دهانه خروجی مثانه را مسدود کند، احتباس ادراری یا التهاب مثانه (سیستیت) ایجاد می شود.
سنگ مثانه در افراد بالای 45 سال و در مردان بیشتر از زنان است. سنگ مثانه عموماً بین 2 تا 20 میلیمتر است اما می تواند از این هم بزرگتر باشد.
در صورت تخلیه نشدن کامل مثانه و باقی ماندن ادرار در آن، کریستالیزه شدن ادرار اتفاق می افتد و منجر به تشکیل سنگ مثانه می شود. بزرگ شدن غده پروستات، آسیب رسیدن به اعصاب، عفونت های متناوب مجاری ادراری یا وجود بافت و مواد خارجی در داخل مجاری ادرار همگی باعث باقی ماندن ادرار در مثانه می شوند. گاهی حرکت سنگ های کوچک کلیه از داخل حالب به مثانه نیز می توانند منجر به تشکیل سنگ مثانه شوند.
غده پروستات در کنار مثانه آقایان قرار دارد و ناحیه ای که ادرار از آن خارج می شود ( حالب ) را کامل پوشانده است. با بالا رفتن سن آقایان، پروستات بزرگتر شده و به حالب فشار می آورد و در نتیجه جریان ادرار با مشکل مواجه می شود. نتیجه همین امر سبب باقی ماندن ادرار در مثانه و تشکیل سنگ مثانه می شود.
از دیگر علل تشکیل سنگ مثانه می توان به التهاب پروستات، قرار گرفتن سوند در مجرای ادرار، ضایعات عصبی، مثانه نوروژنیک و ... نام برد.
نوشیدن آب فراوان کمک بسیاری به دفع سنگ های مجاری ادراری از قبیل کلیه و مثانه و حالب می کند به طوری که بیشتر از 2 لیتر در روز ادرار داشته باشید.
برخی منابع مصرف آب ترب سیاه را در درمان سنگ مثانه مؤثر دانسته اند. بعلاوه عرق خار شتر، گیاه خارخاسک و کرفس به اندازه 4 لیوان در روز نیز می تواند اثر بخش باشد. برخی محققان بر تأثیر آویشن و گزنه و اسطوخودوس و بابونه بر دفع سنگ ریزه های مثانه نیز تأکیده کرده اند.
البته سنگ های بزرگتر و سنگ های شاخ گوزنی که در صورت حرکت کردن می توانند باعث خراشیده شدن دیواره کلیه و مثانه شوند باید سریعاً با روش های درون اندامی، برون اندامی یا جراحی باز عمل شده و از بدن خارج شوند.
منابع:
https://namnak.com/%D8%B3%D9%86%DA%AF-%D9%85%D8%AB%D8%A7%D9%86%D9%87.p51632
تومور کاروتید بادی که به آن کمودکتوما (chemodectoma) یا پاراگانگلیوما (paraganglioma) نیز می گویند، توموری است که در یک سمت از گردن و دقیقا جایی که شریان خونی بزرگ کاروتید تبدیل به رگ های کوچکتر انتقال دهنده خون به مغز می شوند، شکل می گیرد و به مرور زمان رشد می کند.
به مجموعه سلول هایی که در اطراف این ناحیه قرار دارند، کاروتید بادی یا گلوم کاروتید می گویند. تومور هایی که در این ناحیه ایجاد می شوند جان فرد را به خطر نمی اندازند اما ممکن است خیلی زود رشد کرده و به رشته های عصبی و رگ های خونی کنار خود، فشار وارد کنند. در نتیجه شاهد بروز آسیب دیدگی در آن ها خواهیم بود. در برخی از موارد به جای یک تومور تکی، با چندین تومور کوچک در ناحیه کاروتید بادی مواجه می شویم.
تومور کاروتید بادی ممکن است در همان ابتدا علائم خاصی را در افراد ایجاد نکند، اما معمولا می توان آن را به عنوان یک ضایعه بدون درد و با رشد کم در بخشی از گردن احساس کرد. با بزرگتر شدن این تومور ، در عرض چندین سال، ممکن است شاهد بروز علائم خاصی باشیم که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره داشت:
ایجاد تغییراتی در صدای فرد
سرعت رشد تومورهای کاروتید بادی بسیار کند است و یک مشکل اورژانسی به حساب نمی آیند. اما هر فردی که به داشتن آن ها مشکوک است و یا وجود تومور در ناحیه گردن وی تایید شده باشد باید حتما جهت ارزیابی دقیق به سراغ یک جراح عروق برود.
منبع:
رایج ترین علت درد قفسه سینه و تیر کشیدن قلب در کودکان و نوجوانان، درد دیواره قفسه سینه است. دیواره قفسه سینه اصطلاحی است که برای ساختارهای محافظتی و احاطه کننده ریه ها، بکار گرفته می شود. از جمله این ساختار ها می توان به دنده ها و استخوان جناغ اشاره کرد.
ما همواره از علت درد دیواره قفسه سینه آگاه نیستیم اما این پدیده معمولا با دردی تیز و مختصر همراه است که هنگام دم (فرو بردن هوا) بدتر می شود.
آسیب به دنده ها، استخوان جناغ یا دیگر استخوان های موجود در قفسه سینه و کمر نیز می تواند سبب درد در دیواره قفسه سینه شود. علاوه بر این موارد، عضلات و مفاصل مختلفی در ناحیه سینه وجود دارند که می توانند دردناک، ملتهب یا کشیده شوند. علل این موارد می تواند شامل عفونت یا آسیب از جمله آسیب های ناشی از ورزش یا سقوط کردن باشد.
گاهی اوقات، یک سرماخوردگی (عفونت سیستم تنفسی فوقانی) یا سرفه مداوم می تواند سبب ایجاد درد در قفسه سینه شود.
برخی کودکان رفلاکس اسید معده (سوزش سر دل) را تحت عنوان درد قفسه سینه توصیف می کنند.
استرس و اضطراب نیز می توانند احساس درد قفسه سینه را ایجاد کنند.
بیماری های قلبی که می توانند سبب درد قفسه سینه در یک کودک شوند شامل موارد زیر هستند:
برای دیدن مطالب بیشتر در مورد تیر کشیدن قلب کودکان اینجا را کلیک کنید
دکتر سعید یزدانخواه متخصص قلب و عروق و فوق تخصص آنژیوپلاستی
آزمایش های التراسوند یا همان اولتراسوند که در طی آن ها دستگاه مورد نظر وارد بخشی باز از بدن افراد می شود ممکن است تا حدی درد یا حس ناآرامی در فرد ایجاد کنند.
اگر به بیوپسی احتیاجی نباشد ، این پروسه مشابه با آزمایش فیزیکی مقعد توسط پزشک است و حتی ممکن است حس ناآرامی یا درد کمتری نسبت به آن داشته باشد.
اگر بیوپسی یا همان نمونه گیری انجام شود ، درد بیشتری را به خاطر وارد شدن سوزن به بدن تجربه خواهید کرد. البته میزان این درد محدود است چرا که دیوار مقعد در بخش پروستات نسبت به درد تا حد زیادی بی حس است. انجام بیوپسی منجر به افزایش مدت زمان پروسه درمانی می شود.
در موارد نادر ممکن است در ادرار یا اسپرم آقایان تا چند روز پس از پروسه آزمایش کمی خون دیده شود. پس از انجام پروسه التراسوند ، بلافاصله می توانید به فعالیت های عادی و روزمره خود برگردید.
مزایای این آزمایش عبارتند از:
آزمایش اولتراسوند به شکل مناسبی در دسترس است ، به سادگی انجام می شود و نسبت به دیگر پروسه های آزمایش تصویری ارزان تر است.
تصاویر التراسوند از اشعه یونیزه شده که ممکن است برای بدن ضرر داشته باشد، استفاده نمی کند.
آزمایش اولتراسوند سلامتی افراد را به خطر نمی اندازد و ممکن است تا حد نیاز تکرار شود.
اسکن التراسوند به نسبت آزمایش ایکس ری می تواند تصاویر واضح تری از بافت های نرم در اختیار پزشک قرار دهد.
اولتراسوند تصاویری به شکل زنده در اختیار ما قرار می دهد و در نتیجه یک ابزار مناسب در جهت کمک به انجام پروسه هایی نظیر نمونه برداری ( بیوپسی) است.