گشادی دریچه قلب ممکن است مورد توجه قرار نگیرد. یا باعث بروز مشکلات جزئی یا جدی سلامتی گردد. میزان جدی بودن گشادی دریچه قلب، به میزان اختلال در جریان خون طبیعی قلب بستگی دارد. درمان ها شامل داروها، جراحی ترمیمی یا تعویض دریچه است. مشاهده تغیرات رخ داده به مرور زمان، متداول ترین رویکرد تشخیصی گشادی دریچه قلب است.
قلب چهار دریچه دارد که عبارتند از:
• دریچه سه لختی
• دریچه ریوی
• دریچه میترال
• دریچه آئورت
دریچه ها از پره (flap)هایی تشکیل شده اند که برای یک طرفه خون، بین حفره های قلب، باز می شوند. سپس این دریچه ها برای جلوگیری از بازگشت خون به حفره ای که از آن خارج شده است، بسته می شوند. هر دریچه به طور معمول دارای سه پره است، به جز دریچه میترال که دو پره دارد.
هر یک از این چهار دریچه، ممکن است نشت داشته باشد. یعنی هنگامی که قلب منقبض شده و خون را به بیرون پمپ می نماید، مقداری خون از طریق دریچه به عقب باز می گردد. به نشت از طریق دریچه، گشادی دریچه نیز گفته می شود.
گشادی دریچه قلب غالباً علائمی ندارد. یک یا چند دریچه قلبی در بسیاری از افراد سالم، ممکن است کمی نشت داشته باشد.
اگر نشت دریچه قلب شدید باشد، می تواند جریان خون را به سمت اندام ها، مختل کند. این امر علائم نارسایی احتقانی قلب را ایجاد می کند که شامل موارد زیر است:
• تنگی نفس، به ویژه هنگام ورزش یا صاف خوابیدن
• تورم پا یا احتباس مایعات در جای دیگر بدن
سایر علائم گشادی دریچه قلب:
• سبکی سر
• ضربان قلب سریع
• لرزش یا تپش قلب
• خستگی
حتی در صورت جدی بودن شرایط، نارسایی دریچه ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد.
دریچه های میترال و آئورت، معمولاً تحت تأثیر نارسایی قرار می گیرند، اما ممکن است برای هر یک از دریچه های قلب نیز این اتفاق بیفتد.
برای برخی از افراد، نارسایی دریچه، طی چند دهه و به آرامی ایجاد می شود. برای برخی دیگر، این اتفاق سریع و غیرمنتظره می افتد.
گشادی دریچه قلبی می تواند ناشی از چند بیماری باشد. نقص های موجود از بدو تولد، گاهی اوقات دلیل این امر هستند. همچنین، گشادی دریچه را می توان در موارد زیر مشاهده کرد:
• کلسیفیکاسیون دریچه ها: وجود رسوبات کلسیم روی دریچه، باعث تنگ شدن آن می شود
• آسیب: ضربه فیزیکی، می تواند به بافت قلب آسیب برساند
• افتادگی دریچه میترال: پره های دریچه میترال ممکن است به سمت داخل دهلیز چپ برآمده شوند
• اندوکاردیت عفونی: عفونت در پوشش قلب
• تب روماتیسمی: عارضه استرپتوکوکی گلو که درمان نشده است
• کاردیومیوپاتی: بزرگ شدن قلب که می تواند سبب کشیدگی بافت اطراف دریچه ها گردد.
خارش(پروریتوس)، یکی از علائم بیماری کبدیست، اگرچه در همه ی افراد مبتلا به بیماری کبدی بروز نمی یابد. ممکن است خارش پوست را در بخشی از بدن مانند ساعد، داشته باشید و یا ممکن است در همه جای بدنتان احساس خارش کنید.
خارش های هر از گاهی و کم، نباید موجب نگرانیتان شود. امّا در اینجا در مورد خارشی پیوسته صحبت میکنیم که موجب اختلال در خوابتان و بروز مشکلات دیگر میشود. بروز این خارش، میتواند مشکلی جدی برایتان ایجاد کند.
در این مطلب، به بررسی علل خارش پوست در بیماری کبدی و لزوم مراجعه تان به پزشک و رهایی از آن میپردازیم.
خارش پوست و بیماری های کبدی
پروریتوس در بیماری های کبدی ناشی از مصرف الکل و بیماری های کبد چرب افراد غیر الکلی، نادر است و اغلب ناشی از موارد زیر است:
· سیروز صفراوی اولیه
· کلانژیت اسکلروز دهنده اولیه
· کلستاز داخل کبدی بارداری
محققان چندین مطالعه ی تجربی و بالینی را انجام داده اند، امّا هنوز ماده ی اصلی مؤثر را در خارش در بیماری کبدی نیافته اند. ممکن است به این خاطر باشد که وضعیتی چند عاملی است.
خارش ناشی از بیماری کبدی در اواخر زمان عصر و هنگام شب، بسیار شدیدتر میشود. برخی افراد ممکن است، تنها در یک محل، مانند دست و پا، کف پا یا دست، احساس خارش کنند، در حالی که سایرین در همه جای بدن خود، این احساس را دارند.
خارش ناشی از بیماری کبدی، عموماً موجب بروز جوش یا ضایعات پوستی نمیشود. اگرچه خودتان با خاراندان بیش از حد میتوانید موجب ایجاد التهاب، قرمزی و عفونت شوید. در هنگام مواجهه با موارد زیر ممکن است شدت خارش بیشتر شود:
· مواجهه با گرما
· استرس
· یائسگی
· حاملگی
· درمان جایگزینی هورمون
از آنجایی که علل بسیاری برای خارش پوستی وجود دارند، در نتیجه احساس خارشتان ممکن است ناشی از بیماری کبدی نباشد. خشکی شدید پوست (زروسیس کوتیس) موجب خارش رنج آوری میشود. خارش بدون وجود اثری از جوش میتواند عوارض داروهای خاصی، مانند اپیوئیدها، استاتین ها و داروهای فشار خون باشد.
بیماری های پوستی، شامل اگزما و پسوریازیس موجب خارش به همراه ورم، قرمزی و پوسته پوسته شدن شود.
خارش پوست میتواند ناشی از حساسیت به مواد خاصی در موارد زیر باشد:
· پیچک سمی
· محصولات آرایشی
· صابون ها
· محصولات شوینده ی خانگی
· مواد شیمیایی
· پارچه هایی از جنس پشم یا موهر
حساسیت پوستی، علاوه بر خارش، موجب قرمزی پوست، جوش یا کهیر نیز میشود.
تکنیک هایی برای تسکین خارش پوست
موارد زیر، روش هایی هستند که برای جلوگیری از ایجاد خراش پوستی و رهایی از خارش موثر می باشند:
· در حین حمام کردن از آب ولرم یا سرد به جای آب داغ استفاده کنید.
· سعی کنید زمان زیادی را در محیط های گرم یا زیر نور آفتاب سپری نکنید.
· صابون های ملایم مخصوص پوست های حساس غیر معطر استفاده کنید.
· برای جلوگیری از خشکی پوست از مرطوب کننده های ملایم و غیر معطر استفاده کنید.
· پارچه ای خنک و مرطوب را بر ناحیه ی خارش قرار دهید، تا زمانی که احساس میل به خاراندن رهایی یابید.
· مواد یا محصولاتی را استفاده نکنید که موجب ایجاد خارش در پوستتان میشوند.
· زمانی که از مواد تحریک کننده ی پوست استفاده میکنید، از دستکش بگذارید.
· لباس های گشاد و راحت بپوشید.
· در فصول سرد و خشک سال از دستگاه بخور استفاده کنید.
با این که زگیل ها رایج ترین علامت ابتلا به HPV هستند اما امکان دارد هیچ علائمی نیز نشان داده نشود. زگیل ها برآمدگی هایی به رنگ پوست هستند که به صورت انفرادی یا دسته هایی شبیه به گل کلم بر روی پوست رشد می کنند. نوع HPV تعیین کننده محل رشد زگیل در بدن خواهد بود.
زگیل های تناسلی بر واژن، فرج، دهانه رحم، مقعد، آلت تناسلی مردانه و کیسه بیضه رشد می کنند.
زگیل های رایج بر دست ها یا آرنج ها پدیدار می شوند.