فرق زگیل تناسلی با اچ پی وی چیست؟

با این که زگیل ها رایج ترین علامت ابتلا به HPV هستند اما امکان دارد هیچ علائمی نیز نشان داده نشود. زگیل ها برآمدگی هایی به رنگ پوست هستند که به صورت انفرادی یا دسته هایی شبیه به گل کلم بر روی پوست رشد می کنند. نوع HPV تعیین کننده محل رشد زگیل در بدن خواهد بود.

 زگیل های تناسلی بر واژن، فرج، دهانه رحم، مقعد، آلت تناسلی مردانه و کیسه بیضه رشد می کنند.

 زگیل های رایج بر دست ها یا آرنج ها پدیدار می شوند.

زگیل های کف پا بر پنجه یا پاشنه این اندام مشاهده می شوند.

زگیل های صاف معمولا بر صورت کودکان و مردان و پاهای زنان بروز می دهند.

افراد مبتلا احتمالا وجود زگیل ها را احساس نکرده اما گاهی اوقات به خارش یا سوزش مبتلا می شوند.

بارداری با وجود ویروس HPV

تغییرات هورمونی در طول بارداری می توانند سبب رشد سریع تر زگیل ها شوند. بدن زنان باردار همچنین مقدار زیادی ترشحات در ناحیه واژن تولید کرده که محیطی گرم و مرطوب را برای رشد زگیل ها فراهم می کند. ابتلا به برخی انواع HPV نیز می تواند خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش دهد. این نوع سرطان اغلب تا زمان انتشار یافتن با علائمی همراه نیست. سرطان پس از انتشار می تواند علائمی همچون موارد زیر را ایجاد کند:

• خونریزی غیر طبیعی از واژن یا خونریزی های غیر قاعدگی
• وجود خون در ترشحات واژن
• احساس درد در هنگام برقراری رابطه جنسی

تشخیص HPV در دوران بارداری

اغلب متخصصان بیماری های زنان بدون دلیل مشخص انجام آزمایش HPV را تجویز نمی کنند. تشخیص HPV معمولا هنگامی اتفاق می افتد که پزشک در حین انجام معاینه یا آزمایش پاپ اسمیر متوجه وجود زگیل شود. در حین آزمایش پاپ اسمیر، پزشک با استفاده از یک سواب بخش کوچکی از سلول های دهانه رحم را برداشت می کند. سپس، این نمونه به آزمایشگاه فرستاده شده و از نظر وجود سلول های پیش سرطانی بررسی می شود. حضور سلول های پیش سرطانی می تواند بیانگر ابتلا به HPV باشد. در صورت داشتن سن بالای ۳۰ سال متخصص بیماری های زنان می تواند یک آزمایش ژنتیک HPV و پاپ اسمیر را به صورت همزمان تجویز کند. این آزمایش می تواند ابتلا به انواع سرطان زای HPV را مشخص کند.

منبع مطلب بالا...

آیا می توان از شر زگیل های HPV خلاص شد؟

بله این امکان وجود دارد. زگیل های تناسلی زمانی به وجود می آیند که عفونت  HPV کم-خطر موجب تغییر غیر طبیعی سلولهای پوستی می شود و آنها را به توده های گوشتی بدون درد، تبدیل می کند. با وجود این که هیچ درمان قطعی برای عفونت  HPV وجود ندارد، با روش های زیر می توان علائم آن را درمان کرد:

درمان های موضعی شامل کرم ها و محلولهای مایع تجویز شده، مانند وارتیکون و کاندیلین (که حاوی پودوفیلوتوکسین ،عصاره ای گیاهی با خواص ضد ویروسی هستند) می باشند. این داروهای موضعی به طور مستقیم روی زگیل ها قرار داده می شوند و با تحت فشار قرار دادن ویروس و جلوگیری از انتشار و تکثیر آن، عمل می کنند. در نهایت، سلولهای موجود در زگیل می میرند و با بافت پوستی جدید جایگزین می شوند.

کرایوتراپی

زگیل های قابل مشاهده را می توان با استفاده از نیتروژن مایع منجمد کرد.

 پزشک، نیتروژن را مستقیما روی پوست قرار می دهد که ممکن است موجب احساس سوزش خفیف یا متوسط در طول درمان شود. پس از آن، پوست روی زگیل و اطراف آن تاول خواهد زد، که این تاول ها در یک دوره ی ۷ تا ۱۴ روزه خشک می شوند و بهبود پیدا می کنند. در این مدت، زگیل ها می افتند، گرچه بعضی از زگیل ها ممکن است برای درمان کامل، به بیش از یک درمان نیاز داشته باشند.

اسید

از اسید تری کلرواستیک می توان برای درمان زگیل های قابل مشاهده استفاده کرد. این ماده توسط پزشک به طور مستقیم روی زگیل قرار داده می شود. اسید با از بین بردن پروتئین های موجود در سلولهای زگیل، آن را می سوزاند. این فرایند هر هفته تکرار می شود تا جایی که زگیل به طور کامل از بین برود و دوره آن می تواند بین ۶ تا ۱۰ هفته باشد. از اسید برای درمان بیماران بارداری استفاده می شود که انجام گزینه های درمانی دیگر برای آنها خطرناک است.

برای مشاهده ادامه مطلب اینجا را کلیک کنید

برداشتن زگیل به وسیله‌ی جراحی به چه صورت است؟

برداشتن زگیل به وسیله‌ی جراحی

می‌ توان برای برداشتن زگیل‌ها (به خصوص زگیل های بزرگ دستگاه تناسلی) و درمان دهانه رحم دستگاه تناسلی، یک عمل جراحی ساده با چاقوی جراحی یا کورت انجام داد. این روش به طور کلی در افراد مقاوم به بیماری کاربرد دارد و در یک مجموعه جراحی سرپایی انجام می ‌شود. ضایعات منفرد پس از استفاده از بی ‌حسی عمومی یا موضعه‌ای، با چاقو برداشته شده و نمونه جراحی برای تجزیه و تحلیل میکروسکوپی ارسال می‌شود.

 موفقیت جراحی در طی یک سال پس از جراحی، ۳۵-۷۲٪ از افراد را شامل می‌شود، بررسی‌ها موفقیت جراحی را به اندازه لیزر می‌دانند.

بیمارانی که چند ضایعه کوچک در ناحیه‌ی بیرونی آلت تناسلی دارند، می‌توانند زگیل خود را در مطب تحت بی‌ حسی موضعی بردارند. پوست زیرین با لیدوکائین ۱٪ بی‌ حس می ‌شود و زگیل‌ها با تیغه چاقو شماره ۱۵ برداشته می‌شوند. برای بستن پوست سالم پس از جراحی ممکن است یک یا ۲ بخیه لازم باشد.

 برای افرادی با رشد بدخیم سلول‌ها، جراحی موس انتخاب خوبی است. جراحی موس را می‌توان توسط متخصصان پوست آموزش دیده، برای برداشتن بافت در مناطقی حساسی که به حداکثر حفاظت نیاز دارند، انجام داد. در این روش از آسیب شناسی پوستی، همراه با برداشت محافظه کارانه ضایعات بدخیم استفاده می‌شود. ممکن است در مدیریت زگیل‌های بدخیم نیز کمک ویژه ای باشد.

لیزر

 لیزر دی اکسیدکربن به طور کلی در یک وضعیت سرپایی با بیهوشی عمومی یا موضعی انجام می‌شود.

بیشتر بیماران از ۲۴ ساعت پس از لیزر، ناراحتی قابل توجهی را تجربه می‌ کنند و برای تسکین آن به مسکن نیاز دارند.

  لیزر دی اکسیدکربن به طور معمول برای درمان بیماران مقاوم در برابر ویروس HPV  یا زگیل‌های وسیع از گروه آنوژنیتال – مخاط استفاده می‌ شود، این روش خصوصا در درمان افراد مبتلا به زگیل‌های اطراف مجرای ادرار و واژن و دهانه واژینال بسیار مفید است. این روش درمانی انتخابی برای زنان باردار با ضایعه یا ضایعات گسترده است که به TCA  پاسخ نمی‌دهند.

 لیزر درمانی با دی اکسید کربن، به دلیل دقت و بهبودی سریع و بدون ایجاد زخم، یک روش درمانی کارآمد است. لیزر زگیل بخش بیرونی آلت تناسلی زن، به طور موثری ضایعات را از بین می‌برد در حالی که از آسیب بافت سالم مجاور نیز جلوگیری می‌کند. همانطور که در روش جراحی الکتروسرجری، دود جراحی الکتروشیمیایی وجود دارد و باید برای مدیریت آن برنامه ریزی کرد، در هنگام لیزر نیز دود ناشی از سوختن وجود خواهد داشت، بنابراین باید در این روش نیز از روش‌های تخلیه دود و جلوگیری از استنشاق نیز استفاده شود.

 مقدار انرژی مورد نیاز برای از بین بردن ضایعه کندیلوماتوزبا لیزر، به چندین پارامتر کنترل شده توسط جراح از جمله موارد زیر بستگی دارد:

• وات لیزر
• مدت زمان اصابت پرتو لیزر
• اندازه لکه روی بافت

 برخی از محققان چگالی توان را محاسبه می کنند که برابر است با توان (وات) تقسیم بر مساحت ( (cm2  که برای از بین بردن کندیلوما آکومیناتا واژن، به تراکم قدرت دقیق نیاز نیست. بنابراین جراح باید در استفاده از لیزر درمانی برای یک بیمار منعطف باشد. اگر لیزر در حالت مداوم تا 20 وات کالیبره شود، می‌توان به راحتی اندازه نقطه را تنظیم کرد تا چگالی توان مناسب را فراهم کند.

  پاکسازی کامل زگیل پس از جراحی لیزر در ۲۳-۵۲٪ بیماران، در طی ۳ سال پس از جراحی رخ داده است و میزان بهبودی اولیه تا ۹۱٪ گزارش شده است.  میزان عود بیماری نیز مانند جراحی است.

 بعضی از پزشکان از لیزرهای رنگی پالسی و انواع دیگر لیزر استفاده می‌کنند، که درجات مختلفی از موفقیت را در پی خواهد داشت.

ادامه متن...