انواع آنژیوگرافی

https://files.namnak.com/users/hb/aup/201809/179_pics/%D8%A2%D9%86%DA%98%DB%8C%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C.jpg

انواع آنژیوگرافی

آنژیوگرافی شامل:آنژیوگرافی از طریق کشاله ران و نیز آنژیوگرافی از طریق شریان دست قابل انجام است.

کاربرد آنژیوگرافی

استفاده از آنژیوگرافی که یک روش تشخیصی از طریق رگ های خونی است، موارد زیر قابل تشخیص میباشد:

• بیماری نارسایی وریدی
• بیماری عروق کرونر
• عروق محیطی
• عمق ترومبوز وریدی

به کمک آنژیوگرافی تعداد عروق کرونر مسدود شده، محل انسداد و میزان آن مشخص می شود همچنین اندازه گیری مستقیم فشارهای داخل قلب و بازدید از حفره های قلب و عروق بزرگ میسر میشود و بطور کلی یک راه کشف مشکلات شریان های کرونری قلب، استفاده از این روش است.

https://www.chetor.com/wp-content/uploads/2018/11/Male-doctor-talking-to-male-patient.jpg

نتیجه آنژیوگرافی

آنژیوگرام می‌تواند به پزشکان نشان بدهد که فرد چه مشکلی دارد و شدت آن در چه حدی است. آنژیوگرام موارد زیر را مشخص می‌کند:

• چه تعداد از سرخرگ‌های قلبی توسط پلاک‌های چربی مسدود شده یا تنگ شده است (تصلب شرایین)؛
• چه چیزهایی در محل انسداد رگ‌های خونی وجود دارد؛
• چه مقدار جریان خون در رگ‌های خونی‌ مسدود شده است؛
• نتایج جراحی کنارگذر سرخرگ تاجی؛
• جریان خون به قلب و رگ‌های خونی.

https://drhsnajafi.com/wp-content/uploads/2016/05/coronary-artery-disease-symptoms2-.jpg

هزینه آنژیوگرافی قلب چقدر است؟

تعرفه آنژیوگرافی قلب سال ۹۹ در یک بیمارستان خصوصی در فردی که هیچکدام از بیمه های پایه را ندارد حدود ۶ میلیون تومان و هزینه آنژیوپلاستی ( قیمت بالون قلب ) اگر فقط روی یک رگ با استنت داروئی انجام گیرد حدود ۱۳ میلیون تومان و اگر روی دو رگ با استنت دارویی انجام گیرد هزینه آنژیوپلاستی یا همان قیمت بالن قلب حدود ۱۸ میلیون تومان است.

مدت زمان آنژیو قلب

آنژیو قلب معمولا بین ۴۵ دقیقه تا یک ساعت طول می کشد.

https://namnak.com/

https://www.chetor.com/

https://drhsnajafi.com/

آنژیوپلاستی یا جراحی بای پس، کدامیک برای من مناسب تر است؟

برای بسیاری از افراد، انتخاب یکی از این روش‌ها دغدغه مهمی محسوب می‌شود. در این جا می‌خواهیم مشخص کنیم که کدام یک از این دو روش بهترین تاثیر درمانی برای پلاک‌های ناشی از کلسترول که شریان کرونری را مسدود کرده اند و جریان خون به بخشی از ماهیچه قلب را محدود کرده اند، خواهد داشت.

برای این سوال، هیچ پاسخ شفافی وجود ندارد. پاسخ به این سوال به وضعیت بیمار وابسته است: باید مشخص شود چه تعدادی از شریان‌های بیمار مسدود شده اند، انسداد‌های ایجاد شده در کدام بخش قرار دارند، سلامت عمومی بیمار چه وضعیتی دارد و بیمار چه ترجیحاتی برای ادامه زندگی خود دارد.

تعریف از بهترین روش نیز باید مشخص شود، این که کدام روش دوام بیشتری دارد، کدام روش زمان بهبود کوتاه تری دارد، کدام روش مشکلات کمتری را برای فرد ایجاد می‌کند یا بیشترین میزان زنده ماندن فرد در کدام روش رخ می‌دهد در تعریف بهترین روش درمانی موثر هستند.

در نگاه اول، آنژیوپلاستی به همراه استنت گذاری برنده اصلی این بررسی به نظر می‌رسد. آنژیوپلاستی تنها به برش کوچکی در ناحیه کشاله ران پا، بی حسی موضعی، یک شبانه روز استراحت در بیمارستان و زمان بهبود نسبتا کوتاهی نیاز دارد. در مقابل، جراحی بای پس نیازمند باز کردن سینه، بی هوشی کامل، چندین روز استراحت در بیمارستان و چندین هفته مراقبت برای بهبودی کامل  خواهد بود.

این تفاوت‌ها یکی از دلایلی هستند که تعداد بالای عمل‌های آنژیوپلاستی (1.3 میلیون جراحی در ایالات متحده آمریکا) را در مقایسه با جراحی‌های بای پس (470 هزار جراحی) توجیه می‌کنند. از سوی دیگر جراحی بای پس برنده رقابت از نظر دوام و آزادی از دردهای قفسه سینه بعدی خواهد بود، همچنین در جراحی بای پس افراد کمتری به تکرار جراحی نسبت به آنژیوپلاستی نیاز پیدا می‌کنند.

برای درمان مشکلات ساده تر

برای درمان انسدادهایی که در یک شریان کرونری رخ داده اند و پیچیدگی آن چنانی ندارند، آنژیوپلاستی اولین انتخاب برای بیشتر متخصصان قلب و بیماران آنها محسوب می‌شود. این روش سریع است، درد کمی به همراه دارد و باعث می‌شود بیمار ظرف مدت کوتاهی به فعالیت‌های معمول زندگی خود باز گردانده شود. بخش بزرگی از مطالعات نشان می‌دهند که زنده ماندن پس از آنژیوپلاستی به همان اندازه جراحی‌های بای پس خواهد بود.

از طرف دیگر راحتی آنژیوپلاستی مشکلاتی را نیز به همراه دارد. تقریبا یک چهارم افرادی که این عمل را انجام می‌دهند در چند سال آینده به تکرار آن یا در بعضی موارد به جراحی بای پس نیاز پیدا می‌کنند.

برای درمان مشکلات پیچیده تر

برای مدت زیادی جراحی بای پس به عنوان تنها راه حل انسداد دو یا سه شریان کرونری، انسداد نقطه اتصال دو شریان، انسداد در قلبی که مشکل پمپاژ در بطن سمت چپ دارد یا درمان کسانی که دیابت یا بیماری‌های کلیوی دارند شناخته می‌شده است. لازم به ذکر است با توجه به پیشرفت های اخیر تکنیک های آنژیوپلاستی،استفاده از این روش برای درمان بیماری های ذکر شده افزایش یافته است.

مقایسه این دو روش درمانی دشوار است، زیرا مطالعات دقیق کمی به بررسی و مقایسه این روش‌ها در هر کدام از این شرایط پیچیده پرداخته اند. با این حال اطلاعاتی از منابع دیگر در این مورد وجود دارند. برای مثال اطلاعات جمع آوری شده در یک بررسی در ایالت نیویورک که 17000 جراحی بای پس و آنژیوپلاستی در سال‌های 2003 و 2004 را در بیمارستان‌های ایالتی بررسی کرده اند مسائل جالبی را نشان می‌دهند.

در این مطالعه، پژوهشگران مرگ فوری بعد از این جراحی‌ها، مرگ در هجده ماه پس از جراحی و حمله قلبی در درون این هجده ماه را برای این دو روش مقایسه کرده اند. این بررسی در 24 ژانویه 2008 در ژورنال پزشکی نیوانگلند و با عنوان “جراحی بهتر از استنت برای چندین انسداد عمل می‌کند” منتشر شده است. با این حال، عنوان این مقاله کل ماجرا را منتقل نمی‌کند.

بررسی نشان می‌دهد جراحی بای پس عملکرد بهتری داشته است، با این حال این تفاوت چندان قابل توجه نیست. تقریبا عملکرد بهتر جراحی بای پس در 18 ماه پس از جراحی، چیزی حدود 1.6 تا 2 درصد بهتر بوده است. البته نباید این تفاوت ناچیز نادیده گرفته شود، زیرا میلیون‌ها نفر در سال به انجام این عمل‌ها می‌پردازند.

تفاوت اصلی میان این دو روش درمانی، در نیاز به تکرار عمل‌ها بوده است. میان افرادی که در ابتدا به انجام آنژیوپلاستی پرداخته اند، سی درصد به جراحی بعدی در هجده ماه بعد از جراحی نیاز پیدا کرده اند، در حالی که این عدد برای گروهی که جراحی بای پس داشته اند پنج درصد بوده است. این بررسی زمانی صورت گرفته است که استفاده از استنت‌های دارویی در بالاترین سطح ممکن بوده است. بنابرین می‌توان از این اطلاعات برای تحلیل شرایط امروز این جراحی‌ها نیز استفاده کرد.

باید دقت داشت که متخصصان قلب و بیماران با مشورت با یکدیگر روش درمانی خود را انتخاب می‌کنند. این موضوع می‌تواند نتیجه این تصمیم را به سمت استفاده از جراحی بای پس سوق دهد، زیرا پزشکان در بعضی موارد برای بیماران با وضعیت شکننده تر یا کسانی که با انجام جراحی شانس فوت آنها افزایش می‌یابد، آنژیوپلاستی را تجویز می‌کنند.

در حال حاضر پاسخ دقیقی برای اینکه آنژیوپلاستی بهتر است یا جراحی بای پس وجود ندارد. با این حال محققان در حال بررسی بالینی وضع موجود هستند. در حال حاضر، سه بررسی و آزمایش مستمر وجود دارند که در حال بررسی آثار بلند مدت و کوتاه مدت آنژیوپلاستی و جراحی بای پس برای بیماری‌های پیچیده یا چند رگی شریان کرونری هستند.

تا زمانی که پاسخ دقیقی برای این سوالات فراهم شود، می‌توان گفت نتایج آنژیوپلاستی و جراحی بای پس به حدی نزدیک هستند که فرد می‌تواند بسته به شرایط خود میان آنها انتخاب کند. البته در این فرآیند بیمار قطعا باید با پزشک معالج در مورد پیشنهاد روش مناسب مشورت کند و بهتر است نظر پزشکان متخصص دیگر را نیز برای یافتن بهترین روش درمانی جویا شود.

“در یک مطالعه بر روی نتایج آنژیوپلاستی و جراحی بای پس مشخص شد برای جراحی‌های پیچیده، جراحی بای پس با اختلاف ناچیزی نتایج بهتری دارد.”

دکتر سید خلیل فروزان نیا فوق تخصص جراحی قلب

بیماری شریان کرونری

بیماری شریان کرونری چیست؟

بیماری شریان کرونری هنگامی بروز می کند که رسوب های چربی به نام پلاک در داخل شریان های کرونری تجمع می یابند. این شریان ها به دور قلب پیچیده و به آن خون و اکسیژن می رسانند. هنگامی که پلاک تشکیل می شود، شریان را تنگ می کند. در نتیجه این وضعیت مقدار جریان خون رونده به قلب کاهش می یابد. در صورتی که پلاک شکسته شود، تشکیل یک لخته خون می تواند سبب ایجاد حمله قلبی شود.

آنژیوگرافی کرونری چیست؟

آنژیوگرافی یک آزمایش با استفاده از اشعه ایکس است که در آن تصاویری از جریان خون شریان های کرونری به ثبت می رسند. این آزمایش علاوه بر بررسی وجود تنگی شریان ها، محل و مقدار آن ها را نیز برای پزشک نمایان می کند.

 در طول این آزمایش، یک لوله باریک به نام کاتتر در شریانی از دست یا پا قرار داده شده و تا به داخل قلب هدایت می شود. یک رنگ مخصوص (ماده حاجب) از طریق کاتتر به شریان ها وارد شده تا به نمایش شریان ها توسط اشعه ایکس کمک کند.

قبل از انجام آزمایش، فرد داروی آرام بخش دریافت می کند. محل ورود کاتتر بی حس می شود. ممکن است یک گزش یا سوزش اندک در اثر اعمال ماده بی حس کننده احساس شود. اغلب افراد در هنگام قرار داشتن کاتتر در عروق خونی خود دردی را احساس نمی کنند. با این حال، در هنگام تزریق ماده حاجب ممکن است مقداری گرما احساس شود.

چرا آنژیوگرافی انجام می شود؟

آنژیوگرافی می تواند در انتخاب بهترین درمان به پزشک کمک کند. امکان دارد افراد به دلایل زیر نسبت به انجام آنژیوگرافی اقدام کنند:

این آزمایش می تواند به پزشکان نشان دهد که تغییر در روش درمان چه تاثیری بر بهبود آنژین یا کاهش خطر حمله قلبی و مرگ خواهد داشت.

آنژیوگرافی می تواند آهسته شدن جریان خون و محل تنگی شریان در اثر تشکیل پلاک را به پزشک نشان دهد. با این حال، آنژیوگرافی نمی تواند احتمال بروز حمله قلبی در اثر این پلاک ها را مشخص کند.

این آزمایش می تواند موفقیت فرایند یا جراحی را در بهبود علائم فرد به پزشک نشان دهد. ضروری است که افراد علائم آنژین خود را با پزشک در میان بگذارند. در صورت بروز موارد زیر باید به پزشک خود اطلاع داد:

• علائم آنژین فعالیت های روزانه فرد را محدود و لذت بردن از زندگی را دشوار کرده اند.
• علائم آنژین در حین انجام فعالیت های فیزیکی سبک همچون پیاده روی یا بالا رفتن از پله ها بروز می دهند.
• با وجود مصرف دارو های آنژین، علائم آن به خوبی کنترل نمی شوند.

در صورت بروز این وضعیت پزشک نوع یا مقدار مصرف دارو را تغییر می دهد. انجام آنژیوگرافی به معنای الزامی بودن انجام آنژیوپلاستی یا جراحی بای پس نیست.

ادامه مطلب در وب سایت باشگاه خبرنگاران جوان