دلایل مرتبط با قلب

 حمله قلبی

هر وقت که صحبت از درد قفسه سینه می شود، حمله قلبی معمولا اولین زنگ خطری است که ذهن شما به صدا در می آورد. حمله قلبی می تواند با درد خفیف در سمت چپ قفسه سینه شروع شود که می تواند به تدریج، یا به طور ناگهانی شدید شود. اساسا حملات قلبی زمانی رخ می دهند که عضله قلب به اندازه کافی خون غنی از اکسیژن دریافت نکند و در نتیجه آسیب ببیند. انسداد یا ایجاد لخته در عروق کرونر یا پارگی شریان آئورت نیز، معمولا می توانند باعث این مساله باشند.

علائم مرتبط دیگر عبارت است از:

احساس فشار، گرفتگی و گزگز در مرکز قفسه سینه

احساس دردی که از سینه به بازو ها، فک، گردن، کمر یا شکم منتشر می شود.

احساس سبکی سر یا سر گیجه

تعریق

تنگی نفس

احساس کسالت

یک احساس اضطراب طاقت فرسا

سرفه یا خس خس سینه

به اورژانس بروید! حملات قلبی شوخی بردار نیست. اگر درد قفسه سینه شما بیش از چند دقیقه طول کشید، حتما بلافاصله به اورژانس بروید.

پریکاردیت (یا التهاب پرده های دور قلب)

اگر پریکاردیوم (اساسا دو لایه نازک از پرده دور قلب) ملتهب شود، می تواند باعث ایجاد درد شدید در سمت چپ یا مرکز قفسه سینه شود. همچنین ممکن است از ناحیه یک یا هر دو شانه، درد داشته باشید و هنگام تنفس یا دراز کشیدن ممکن است احساس بدتری داشته باشید.

آنژین (یا کاهش جریان خون در قلب)

درد ناشی از آنژین، معمولا در سمت چپ قفسه سینه احساس می شود و می تواند آزار دهنده و یا به حالت گرفتگی یا سنگینی در قفسه سینه باشد (همچنین ممکن است درد شدیدی مانند خنجر خوردن را احساس کنید). این درد ممکن است به سمت بازوی چپ، گردن، فک یا کمر نیز منتشر شود.

استرس یا فعالیت های جسمی می تواند درد را ایجاد کند و معمولا پس از استراحت این درد از بین می رود.

آنژین می تواند علامت بیماری میکرووسکولار یا عروق ریز کرونر (MVD) باشد، که بیشتر در خانم ها دیده می شود.

میوکاردیت (یا التهاب دیواره قلب)

درد قفسه سینه ی مربوط به میوکاردیت، معمولا به سمت چپ سینه نشر پیدا می کند و در اثر التهاب لایه عضلانی دیواره قلب، ایجاد می شود. این عارضه می تواند منجر به بروز ضربان قلب غیر طبیعی، درد در قفسه سینه و مشکل تنفسی شود. در موارد شدید، این عارضه می تواند منجر به لخته شدن خون و درنتیجه بروز حمله قلبی یا سکته مغزی و حتی نارسایی قلبی شود.

کاردیومیوپاتی (یا همان عضله قلب)

کاردیومیوپاتی عارضه ای است که بر روی عضله قلب تاثیر می گذارد و معمولا در سمت چپ قفسه سینه احساس می شود (البته در صورت وجود علائم).

این علائم شامل موارد ذکر شده در زیر است:

• تنگی نفس
• سرگیجه
• تپش قلب
• تورم مچ پاها، ساق پاها، کف و انگشتان پاها، دست ها یا شکم

دکتر مرعشی زاده متخصص قلب در تهران

چرا ممکن است من نیاز به انجام اسکن هسته ای داشته باشم؟

 نیاز به انجام اسکن هسته ای 

در صورت وجود درد قفسه ی سینه

جهت تشخیص بیماری عروق کرونر (تنگ شدگی خون رسان عروق قلب)

بعد از سکته ی قلبی جهت ارزیابی میزان آسیب قلب

جهت ارزیابی میزان جریان خون عضله ی قلب بعد انجام عمل باز یا تعبیه ی استنت

جهت ارزیابی وجود بافت زنده در عضله ی قلب قبل از تصمیم گیری به باز کردن عروق توسط عمل باز یا آنژیوپلاستی در افرادی که قبلا دچار سکته های وسیع قلبی شده باشند.

بررسی وجود بافت آسیب دیده در عضله ی قلب به دلایلی غیر از بیماری عروق کرونر.

خطرات اسکن هسته ای قلب چیست؟

— در حین ورزش، در موارد نادر ممکن است، به علت استرسی که به قلب، از طریق ورزش وارد می شود، نامنظمی قلبی، درد سینه و حتی حمله ی قلبی رخ دهد.

— آنژیوکتی که وارد دست شما می شود، ممکن است کمی ایجاد درد کند و همچنین تزریق ماده رادیواکتیو ممکن است منجر به احساس ناخوشایندی در محل تزریق شود. واکنش های حساسیتی به ماده رادیواکتیو خیلی نادر است.

— اگر برای وارد کردن استرس به قلب از دارو استفاده شده باشد، ممکن است بیمار دچار سرگیجه، تهوع، لرز و یا تنگی نفس و یا درد سینه گذرا شود.

عکس هسته ای قلب

عواملی که می توانند در نتایج به دست آمده اختلال ایجاد کنند:

• استفاده از دارو های حاوی تئوفیلین.
• استفاده از کافئین، طی ۴۸ ساعت قبل از انجام تست.
• استفاده از سیگار یا هرگونه تنباکو، طی ۴۸ ساعت قبل از انجام تست.
• استفاده از دارو های قلبی که توانایی کاهش ضربان قلب را دارند یا نیترات ها که توانایی گشاد کردن عروق قلب را دارند.
• در صورتی که ضربان ساز قلبی دارید به پزشک خود اطلاع دهید.
• منبع:
• https://drmarashizadeh.com/heart-scan/

کلر چگونه استفاده می شود؟

کلر از کجا یافت می شود و چگونه از آن استفاده می شود

 مهمترین کاربرد کلر به عنوان سفید کننده، در تولید کاغذ و پارچه است، اما در ساخت سموم دفع آفات (حشره کش ها)، لاستیک و حلال ها نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

کلر برای از بین بردن باکتری های مضر در آب آشامیدنی و آب استخر نیز استفاده می شود. همچنین از کلر به عنوان بخشی از فرایند بهداشت، برای پسماند های صنعتی و فاضلاب استفاده می شود.

سفیدکننده ی کلر خانگی در صورت مخلوط شدن با کلر های خاص دیگر می تواند گاز کلر را آزاد کند. کلر در طول جنگ جهانی اول به عنوان یک سلاح جنگی و برای عامل خفگی (ریوی) استفاده می شد.

چطور ممکن است فردی به کلر آلوده شود

خطر آلوده شدن به کلر، بستگی به میزان نزدیکی افراد به محل انتشار کلر دارد. اگر گاز کلر در هوا آزاد شود، ممکن است فرد از طریق تماس پوستی یا تماس چشمی به این ماده آلوده شود.

همچنین ممکن است فرد در اثر تنفس هوای حاوی کلر نیز به این گاز آلوده شود. اگر مایع کلر در آب آزاد شود، ممکن است فرد با لمس کردن یا نوشیدن آب حاوی کلر به این ماده آلوده شود.

در صورت تماس مایع کلر با غذا، ممکن است فرد با خوردن این غذا به ماده ی کلر آلوده شود. گاز کلر از هوا سنگین تر است، بنابراین در ارتفاع پایین و نزدیکی سطح زمین نشست می کند.

کلر چگونه کار می کند

میزان مسمومیت ناشی از کلر به میزان کلری که فرد در معرض آن قرار گرفته، نحوه ی آلوده شدن به این ماده و مدت زمان مواجهه با کلر بستگی دارد.

وقتی گاز کلر با بافت های مرطوب بدن مانند چشم، گلو و ریه ها تماس پیدا می کند، اسیدی تولید می کند که می تواند به این بافت ها آسیب برساند.

منبع مطلب:

https://pakan-palayesh.com/

چه زمانی نیازی به انجام آنژیوگرافی نیست؟

۱- اگر خطر بروز حمله قلبی در شما پایین است و یا علائم آنژین را ندارید، معمولا انجام این آزمایش پیشنهاد نمی شود.

۲- اگر بتوانید با مصرف داروها و تغییر دادن سبک زندگی آنژین خود را کنترل کنید، نیازی به انجام این آزمایش ندارید.

۳- اگر سایر آزمایش ها (مانند تست استرس قلبی) به پزشک شما اطلاعات کافی برای درمان شما را بدهند، ممکن است نیازی به انجام آنژوگرام نباشد.

۴- اگر می دانید که نمی خواهید جراحی آنژیوپلاستی یا بای پس انجام دهید، ممکن است این آزمایش را انجام ندهید.

خطرات آنژیوگرافی چیست؟

بیشتر افراد در حین انجام آنژیوگرافی یا پس از آن دچار مشکلی نمی شوند. حمله قلبی و سکته مغزی به ندرت اتفاق می افتد، اما ممکن است به حدی خطرناک باشد که زندگی فرد را تهدید کند. البته این موارد در افراد مسن یا افرادی که دارای شرایطی هستند که بروز حمله قلبی یا سکته مغزی را افزایش می دهند، بیشتر رخ می دهد.

از دیگر مشکلاتی که ممکن است در طی آنژیوگرافی یا بلافاصله پس از آن رخ دهد، شامل موارد ذکر شده در زیر است:

برگرفته از:

https://drmarashizadeh.com/

متداولترین و در دسترس ترین منبع آبی

آب لوله کشی یا آب شیر، متداولترین و در دسترس ترین منبع آبی است که می توان برای آکواریوم آب شیرین استفاده نمود. آب شیر یک منبع ارزان و قابل دسترس برای پر کردن آکواریوم می باشد. کیفیت آب لوله کشی در مناطق، مختلف می باشد و در صورتی که از کیفیت آب شیر منطقه خود اطمینان کامل ندارید، می توانید از فروشگاه فروش و پروش ماهی زینتی منطقه خود راهنمایی بگیرید. زیرا آنها سالهاست که از این منبع آبی استفاده می کنند و قطعا راهنمایی های مفیدی می توانند به شما داشته باشند.

قبل از استفاده از آب شیر برای آکواریوم بایستی میزان سختی کربناته، سختی کل، نیترات و میزان pH آن را آزمایش کرد تا از کیفیت آب مطمئن شویم.

آیا استفاده از آب شیر برای آکواریوم بی خطر است؟

آب شیر، در دسترس ترین منبع آبی برای آکواریوم است و تنها کاری که بایستی قبل از استفاده از آن انجام داد، کلر زدایی آب است. در آب لوله کشی برای گند زدایی و از بین بردن میکروب ها و عوامل بیماریزا، به آب کلر یا کلر آمین اضافه می شود. مواد گند زدا، باکتری ها و سایر میکروب ها را از بین می برند. وجود کلر موجود در آب، برای ماهی ها یک مشکل است. داخل آکواریوم میکروب های مفیدی وجود دارند که برای زنده ماندن و سلامت ماهی ها مفید هستند. آب حاوی کلر این میکروب ها را از بین می برد. بنابراین قبل از استفاده از آب شیر برای آکواریوم بایستی کلر موجود را با اضافه کردن مواد کلر زدا از بین ببریم و یا آب را 24 ساعت درون مخزنی نگهداری کنیم تا کلر آن از بین برود.

اهمیت بررسی و آزمایش منبع آبی برای آکواریوم

قبل از هر چیز بایستی این نکته را در نظر داشت که قبل از پر کردن آکواریوم با هر منبع آبی، ابتدا آن را باید آزمایش کرد. کیفیت آب، نقش اصلی و تعیین کننده ای در زنده ماندن و یا از بین رفتن ماهی ها دارد. از روی ظاهر آب نمی توان با اطمینان در مورد کیفیت آب اظهار نظر نمود. آب حاوی املاح و نمک هایی است که در آب حل شده اند که برخی از این املاح برای ادامه حیات ماهی مفید و ضروری بوده و برخی دیگر باعث به خطر افتادن حیات ماهی ها می شود. ماهی ها با آب هایی که دارای شرایط ایده ال نیستند، سازگاری پیدا می کنند ولی ممکن است که مدت طولانی زنده نمانند و یا از تولید مثل خود داری کنند.

بنابراین مهمترین وظیفه شما به عنوان نگهدارنده ماهی، نظارت و کنترل آب آکواریوم می باشد. متاسفانه تا زمانی که آب آکواریوم را آزمایش نکنیم نمی توانیم از کیفیت و میزان املاح آن اطمینان پیدا کنیم. تست و آزمایش آب آکواریوم، یک تست سریع و ارزان است که به کمک یک کیت آزمایش آب آکواریوم می توان این کار را انجام داد.

تست هایی که برای سنجش آب آکواریوم انجام می شود شامل موارد زیر می باشد:

• اندازه گیری سطح آمونیاک : حد مجاز صفر
• اندازه گیری سطح نیتریت : حد مجاز صفر
• اندازه گیری سطح نیترات : حد مجاز 10 ppm یا کمتر
• اندازه گیری سطح فسفات : حد مجاز 0.05 ppm یا کمتر

علاوه بر موارد فوق، سه پارامتر اسیدیته، سختی کربناته و سختی کل را در آب آکواریوم بایستی مورد آزمایش قرارداد.

پس از آزمایش منبع آبی، در صورتی که برخی از پارامتر ها بیش از حد مجاز بود، هیچ جای نگرانی نیست، در این حالت می توان برای بهبود کیفیت آب از برخی از محصولات استفاده نمود. به عنوان مثال برای حذف آمونیاک می توان از ماده purigen و یا برای افزایش سختی کربناته از بافر قلیایی استفاده نمود.

هر منبع آبی را قبل از استفاده در آکواریوم بایستی آماده سازی نمود و شرایط مناسب برای ماهی را فراهم کرد. نتایج آزمایشات ما را راهنمایی می کنند که چگونه آب را، سالم سازی نمود و یا اینکه بایستی منبع آب دیگری را انتخاب کرد.

مهمترین عامل در سلامت ماهی، کیفیت آب آکواریوم است، بنابراین ضروری است که منبع آب را به درستی انتخاب کرده و آن را به روشی مناسب تصفیه کنیم.

ادامه متن...