salamatpedia
در این وبلاگ با مقالات پزشکی روز آشنا شوید و به روز بمانید!salamatpedia
در این وبلاگ با مقالات پزشکی روز آشنا شوید و به روز بمانید!تاثیر رژیم غذایی بر نوع سنگ کلیه ایجاد شده به چه صورت است؟
تاثیر رژیم غذایی بر نوع سنگ کلیه ایجاد شده
اگر قبلاً سنگ کلیه داشته‌اید، از پزشک نوع سنگ کلیه خود را بپرسید تا بر اساس نوع سنگ کلیه، تغییراتی در مقدار مصرف سدیم، پروتئین حیوانی، کلسیم یا اگزالات را در غذایی که می‌خورید ایجاد کنید تا از بروز دوباره ی سنگ کلیه جلوگیری کنید. ممکن است لازم باشد در آنچه که می‌خورید و می‌نوشید بر اساس نوع سنگ کلیه تغییراتی ایجاد کنید:
- سنگ‌های اگزالات کلسیم
- سنگ‌های فسفات کلسیم
- سنگ‌های اسید اوریک
- سنگ‌های سیستین
پیشگیری از تشکیل مجدد سنگ کلیه بسته به نوع آن
یک متخصص تغذیه که در پیشگیری از سنگ کلیه دارای تجربه است، می‌تواند در ایجاد یک برنامه غذایی مناسب برای جلوگیری از سنگ کلیه به شما کمک کند. ما در ادامه باید و نباید های رژیم غذایی متناسب با نوع سنگ کلیه را برایتان خواهیم گفت…
۱_ سنگ‌های اگزالات کلسیم
- آجیل
- بادام زمینی
- ریواس
- اسفناج
- سبوس گندم
رعایت موارد زیر نیز در صورت داشتن سنگ های اگزالات کلسیم ضروری است:
کاهش سدیم خون
وقتی سدیم بیشتری می‌خورید احتمال ابتلا به سنگ کلیه در شما افزایش می‌یابد. سدیم در بسیاری از غذاهای کنسروی، بسته بندی شده و فست فود به مقدار فراوان وجود دارد. همچنین در بسیاری از ادویه‌ها، چاشنی‌ها و گوشت‌ها نیز به وفور موجود است.
مصرف پروتئین حیوانی را محدود کنید
خوردن پروتئین حیوانی می‌تواند احتمال ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهد. از جمله مواردی که باید در مصرف آن دقت داشت:
- گوشت گاو، مرغ و گوشت خوک، به ویژه گوشت ارگان (احشا و اندام‌ها)
- تخم مرغ
- ماهی و صدف
- شیر، پنیر و سایر محصولات لبنی
اگرچه ممکن است لازم باشد مقدار پروتئین حیوانی روزانه خود را محدود کنید، اما همچنان باید اطمینان حاصل کنید که پروتئین کافی دریافت می‌کنید. در نظر داشته باشید مقداری گوشت و پروتئین حیوانی را که معمولاً می‌خورید با لوبیا، نخود فرنگی خشک و عدس جایگزین کنید، این غذاهای گیاهی هستند که دارای پروتئین زیاد و اگزالات کم هستند.
از غذاها کلسیم کافی دریافت کنید
با اینکه به نظر می‌رسد کلسیم دلیل ایجاد سنگ‌های کلسیم است، اما در حقیقت این‌گونه نیست. کلسیم در مقادیر مناسب می‌تواند سایر مواد موجود در دستگاه گوارش را که ممکن است باعث ایجاد سنگ شوند، مسدود کند. با پزشک متخصص خود در مورد مقدار مصرف کلسیم مشورت کنید تا از دریافت بیش از حد سنگ‌های اگزالات کلسیم جلوگیری کنید، در عین حال از استخوان‌ها نیز حمایت کنید.
توصیه می‌شود کلسیم از غذاهای کم اگزالات و گیاهی مانند آب میوه‌های غنی شده با کلسیم، غلات، نان، انواع سبزیجات و انواع لوبیاها تهیه شود. از یک متخصص تغذیه یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی بپرسید کدام غذاها بهترین منبع کلسیم برای شما هستند.
ادامه مطلب بالا در لینک زیر:
علائم و روش های درمان کورک و دمل
دمل یا کورک پوستی به عفونت رایج و دردناک فولیکول مو و پوست اطراف آن گفته می شود. دمل ها به صورت برآمدگی هایی قرمز رنگ به وجود آمده و سپس با هجوم گلبول های سفید خون جهت مقابله با عفونت از چرک پر می شوند. با مراقبت خانگی مناسب اغلب می توان دمل های انفرادی و جوش کورک را برطرف کرد. این موارد با عنوان آبسه پوستی نیز شناخته می شوند.
علائم کورک پوستی
کورک ها یا دمل ها معمولا اندازه ای همچون یک نخود داشته اما می توانند تا به بزرگی یک توپ گلف رشد کنند. علائم این ضایعات پوستی شامل موارد زیر می شوند:
- تورم، قرمزی و درد
- مرکز (نوک) زرد یا سفید رنگ
- خروج ترشحات و دلمه بستن
همچنین امکان تجربه مواردی از قبیل احساس بیماری، خستگی یا تب نیز وجود دارد که در این مواقع باید به پزشک مراجعه شود.
آیا دمل ها مسری هستند؟
نه کاملا. با این حال جرم های عامل دمل ها از طریق تماس پوستی مستقیم و اشیا آلوده می توانند به آسانی به دیگران منتقل شوند. این باکتری تا زمانی که از طریق یک برش وارد پوست نشده، معمولا مضر نیست.
جهت اجتناب از انتشار باکتری استافیلوکوکوس باید در طول مدت ابتلا به دمل، از به اشتراک گذاشتن حوله ها، ملحفه ها، لباس ها یا محافظ های ورزشی خود با دیگران خودداری کرد. افراد باید از لمس دمل خودداری کرده و آن را پوشیده نگه دارند. شستشوی مرتب دست ها نیز می تواند به پیشگیری از انتشار باکتری کمک کند.
هشدار زود هنگام: فولیکولیت
فولیکولیت یک التهاب یا عفونت فولیکول مو است که می تواند به یک دمل تبدیل شود. در این موارد، برخی مواقع دمل های کوچک سر سفید در اطراف تار های انفرادی مو یافت شده که با پوستی قرمز در اطراف احاطه شده اند.
فولیکولیت می تواند ناراحت کننده، حساس به لمس و دچار خارش باشد اما معمولا به دردناکی یا عمیق بودن یک دمل نیست. تراشیدن مو ها یا مالش ناشی از لباس های تنگ می تواند شرایط ورود به زیر پوست را برای باکتری استافیلوکوکوس فراهم کند. این باکتری رایج ترین عامل بروز فولیکولیت و دمل است.
درمان خانگی کورک
افراد می توانند با مراقبت های خانگی از بسیاری از دمل‌ها و جوش‌های کورک رهایی یابند. جهت کمک به باز و تخلیه شدن دمل می توان چندین بار در روز بر روی آن کمپرس گرم و مرطوب قرار داد. پس از شروع به تخلیه شدن، باید آن را تمیز نگه داشته و به استفاده از کمپرس گرم ادامه داد. در هر بار باید از یک کمپرس تمیز استفاده شود. به صورت متداول، بانداژ دمل را تعویض کرده و دست های خود را شستشو دهید. در برابر وسوسه ترکاندن یا فشردن دمل مقاومت کنید زیرا این کار می تواند سبب تشدید عفونت شود.
روش های کاهش ورم صورت بعد از عصب کشی دندان
معمولا بعد از عصب کشی دندان و یا کشیدن دندان عقل صورت شما شروع به ورم کردن می کند. در این مقاله می خواهیم به بررسی علل ورم صورت ناشی از عصب کشی دندان ، کشیدن دندان عقل و دندان درد بپردازیم.قبل از بررسی علل ورم صورت ناشی از عصب کشی باید بدانید چه زمانی نیاز به عصب کشی دندان هست.
علت ورم صورت بعد از عصب‌کشی دندان
یکی از دلایل ورم صورت عفونت لثه بعد از کشیدن دندان می باشد.
عفونت دندان به شما این حس را می‌دهد که گویی چندین راند در رینگ بوده‌اید! درد، تورم، کبودی چشم و بدتر از این‌ها. گاهی اوقات که عفونت برای پیشرفت زمان دارد، حتی بعد از مصرف گسترده‌ی آنتی‌بیوتیک و درمان ریشه، باکتری‌هایی که مدت طولانی آن‌جا بوده اند باز هم منجر به تورم می‌شوند.
این موضوع نیاز به رسیدگی دارد. تورم نشان می‌دهد که بدن شما هنوز هم عفونت دارد و در حال یک مبارزه‌ی جدی است. این موضوع احتمالاً به خود عصب‌کشی و درمان ریشه و درمان ورم صورت بعد از عصب کشی دندان مربوط نیست، علت عفونت درمان نشده است. مسئله، از بین بردن عفونتی است که همچنان باقیست. در صورتی که خود بدن به تنهایی نتواند با عفونت مقابله کند، عفونت رشد کرده و گسترش می‌یابد.
با دندانپزشکتان که درمان ریشه را انجام داده تماس بگیرید. او احتمالاً تصمیم می‌گیرد هر چه سریع‌تر برای شما یک دوره‌ی دیگر آنتی‌بیوتیک تجویز کند و همچنین شاید بخواهد شما را در مطب ببیند تا مطمئن شود همه چیز به خوبی پیش می‌رود یا نه. در روزهای اول شروع مجدد آنتی‌بیوتیک احساسات ناخوشایندی خواهید داشت. فقط حتماً دوره‌ی درمان را تکمیل کنید و هر نشانه‌ای از عفونت باقیمانده دیدید به دندانپزشک خود اطلاع دهید تا منجر به یک مشکل دیگر نشود.
چیکار کنیم ورم دندان بخوابد؟
در صورتی که دندانتان درد می‌کند و دچار تورم لثه‌ها، صورت یا فک و گونه شده‌اید، یعنی دندانتان عفونت دارد. پوسیدگی دندان، مشکلات لثه یا دندان‌های شکسته از دلایل رایج دندان‌درد هستند و منبع اکثر عفونت‌های دندانی به حساب می‌آیند.
حالا دیگر علت مشکل کاملاً واضح است؛ صورت شما ملتهب شده چون دندان و لثه‌ی شما مشکل دارد. متاسفانه، وقتی در لثه و دندان‌ها عفونت شدید دارید، واکنش طبیعی بدن شما این است که ملتهب شود.
درمان ورم صورت بعد از عصب کشی دندان و دندان درد
در این قسمت راهکارهایی را جهت کاهش تورم ناشی از دندان به خصوص دندان درد عصبی درد برای شما گرد آوری کرده ایم.
مراجعه به متخصص دندانپزشک
به شدت توصیه می‌کنیم که خود درمانی انجام ندهید و مستقیم به دندانپزشک مراجعه کنید. چه درد دندانتان کم چه خیلی زیاد باشد حتماً به دندانپزشک مراجعه کنید و با او مشورت کنید. شاید اورژانسی نباشد، اما اگر دندان‌دردتان همراه با تب، درد شدید، یا تورم صورت یا لثه‌ها باشد، مشکل بزرگ‌تر از آن است که به راحتی فروکش کند.
اگر عفونت باکتریایی داشته باشید، نشانه‌ی اصلی آن تورم صورت است. در صورتی که مشکلتان این مورد باشد، نیاز به تخلیه‌ی آبسه دندان و خارج کردن عفونت دارید. این یک علامت هشدار است و در صورتی که مشکل باقی بماند، می‌تواند منجر به یک عفونت خونی کشنده به نام سپسیس شود.
مراقبت در خانه
حالا که از دندانپزشکی برگشته‌اید و داروهایتان را هم گرفته‌اید، همه‌ی کاری که باید بکنید این است که دستورالعمل‌های دندانپزشکتان را رعایت کنید. و مهم‌تر این که، باید به تورم صورت و لثه‌ها رسیدگی کنید. اینجا همان جایی است که پای درمان‌های خانگی باز می‌شود و البته باز هم باید خاطرنشان کنیم که باید و باید و باید هر کاری را پیش از انجام، با دندانپزشک خود در میان بگذارید.
استفاده از یخ
به عنوان مکمل درمان دارویی، از سرمادرمانی هم می‌توان برای کاهش و تخفیف تورم استفاده کرد. استفاده از یک کیسه یخ روی بخش متورم صورت می‌تواند التهاب را کاهش دهد و به طور موقت رگ‌های خونی را تنگ کند. به این ترتیب افزایش مایع هم به حداقل می‌رسد. یخ را مستقیماً روی پوست خود استفاده نکنید چون ممکن است منجر به ایجاد درد و آسیب بافتی شود. می‌توانید بین پوستتان و کیسه‌ی یخ یک حوله بگذارید، یا این که کیسه‌ی یخ را درون یک حوله‌ی نازک بپیچید و بعد روی پوستتان بگذارید. ۲۰ دقیقه از یخ استفاده کنید و بعد ۲۰ دقیقه تا استفاده‌ی مجدد صبر کنید. ساعت به ساعت یا هرچقدر که نیاز است این کار را تکرار کنید تا نشانه‌ها بهبود یابند.
ادامه مطلب: https://drsamanehshirani.com/1086/
آیا فشار خون در شب افزایش پیدا می کند؟
یک مطالعه جدید انجام گرفته، گزارش داده است که اگر فشار خون، در شب تغییر زیادی کند (در حال افزایش یا کاهش باشد)، ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی و سکته برای فرد وجود داشته باشد. هنگامی که فشار خون سیستولیک (عدد بالاتر) در طول شب بیش از ۲۰ میلی متر جیوه، افزایش یابد، خطر ابتلا به بیماری قلبی و سکته مغزی ۱۸ درصد، و خطر ابتلا به نارسایی قلبی ۲۵ درصد، افزایش می یابد.
خطر ابتلا به نارسایی قلبی در افرادی که به طور مداوم در هنگام شب، فشار خون بالاتر، اما در طول روز فشار خون طبیعی داشته باشند، بیش از دو برابر می شود. محققان، این اتفاق را “الگوی برخاست” نامیده اند. از طرف دیگر، برای افراد مبتلا به افت فشار خون ِبیش از ۲۰٪، تیم تحقیق، بیش از دو برابر خطر سکته مغزی را تشخیص دادند.
در مقایسه با الگوی فشار خون در طول روز، فشار خون به طور کلی حدود ۱۰٪ تا ۲۰٪ در طول خواب کاهش می یابد. در هنگام خواب می توان فشار خون نسبتا خالصی را مشاهده کرد. زیرا بیشتر عوامل تأثیر گذار بر فشار خون، در هنگام خواب به حداقل می رسند. اما متخصصان، معمولاً برای اندازه گیری فشار خون و تشخیص اینکه آیا داروی تجویز شده برای فشار خون موثر است یا خیر، به اندازه گیری فشار خون در مطب، که در طول روز انجام می شود، اعتماد می کنند.
این اندازه گیری های روزانه ممکن است فشار خون بالایی را که در شب اتفاق می افتد، نادیده بگیرد. با این روش همچنین ممکن است افت شدید فشار خون نیز در نظر گرفته نشود. با اندازه گیری فشار خون در مطب، عمدتا فشار خون روزانه را بدست می آوریم. اما مشاهده آنچه در شب اتفاق می افتد، می تواند بینش عمیق تری به پزشک بدهد.
اگر روند تغییرات فشار خون در شب ادامه داشته باشد، متخصص قلب برای شما هولتر ۲۴ ساعته فشار خون را تجویز می کند تا بتواند تغییرات فشار خون را به صورت دقیق تری ارزیابی کند.
بیماران از یک کاف فشار خون پوشیدنی و یک مانیتور قابل حمل، استفاده می کنند که به طور خودکار و در فواصل منظم، فشار خون را ردیابی می کند.
نحوه استفاده از اسپیرونولاکتون به چه صورت است؟
نحوه استفاده از اسپیرونولاکتون
این دارو به صورت خوراکی طبق دستور پزشک مصرف می شود. در صورت درد معده می توان آن را با شیر یا غذا میل کرد. بهتر است این دارو را در نیمه اول روز (قبل از ۶ عصر) مصرف کرد تا از بیدار شدن های شبانه برای رفتن به دستشویی پیشگیری شود. در صورت داشتن هر گونه سوال با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. در صورت مصرف نوع مایع این دارو، باید قبل از هر بار مصرف، ظرف محتوی آن را به خوبی تکان داد. مقدار مصرف را با استفاده از یک قاشق یا وسیله مخصوص اندازه گیری کنید. از به کار گیری قاشق های خانگی خودداری کنید زیرا امکان خطا در اندازه گیری وجود دارد.
نوع مایع این دارو را می توان با غذا یا بدون غذا میل نموده اما در صورت انتخاب هر روش باید تا آخر دوره درمان به همان شیوه مصرف کرد. مقدار مصرف به بیماری فرد و پاسخ او به درمان بستگی دارد.
تعیین مقدار مصرفی دارو در کودکان، بر اساس وزن نیز انجام می شود. برای کسب بهترین مزایا باید این دارو را به صورت منظم و در یک زمان مشخص در هر روز مصرف کرد. اغلب افراد مبتلا به فشار خون بالا، احساس بیماری نداشته اما حتی در صورت احساس تندرستی نیز، باید به مصرف این دارو ادامه داد. این دارو را باید دقیقا به گونه تجویز شده مصرف کرد. بدون مشورت با پزشک نباید مقدار و تعداد دفعات را تغییر داده یا مصرف دارو را قطع کرد. قطع ناگهانی دارو می تواند وضعیت فرد را بدتر کند. در صورت بدتر شدن بیماری خود همچون افزایش اعداد فشار خون، باید این موضوع را با پزشک در میان گذاشت.
عوارض جانبی
خواب آلودگی، گیجی، احساس سبکی در سر، درد معده، اسهال، حالت تهوع، استفراغ یا سردرد، از عوارض جانبی این دارو هستند. جهت به حداقل رساندن احساس سبکی در سر، باید از حالت های نشسته و دراز کش به آرامی برخاست. در صورت پایداری یا بدتر شدن این عوارض جانبی، باید فورا به پزشک یا داروساز اطلاع داد. باید به یاد داشت که پزشک، بدین دلیل اسپیرونولاکتون را تجویز کرده که مزایای این دارو نسبت به معایب آن بیشتر بوده اند. بسیاری از مصرف کنندگان این دارو هیچ گونه عوارض جانبی جدی را تجربه نمی کنند. در صورت ابتلا به هر گونه عوارض جانبی جدی از جمله موارد زیر فورا به پزشک خود اطلاع دهید:
- تشنگی شدید
- علائم مشکلات کلیوی همچون تغییر در مقدار ادرار
- تغییرات روانی یا خلقی
- ضعف یا خستگی غیر معمول
- اسپاسم عضلانی
- تغییر در چرخه های قاعدگی
- درد پستان
- بزرگی پستان در مردان (ژنیکوماستی)
- مشکل در عملکرد جنسی
- علائم عفونت همچون تب یا گلو درد پایدار
- درد شدید معده یا شکم
- تهوع و استفراغ مداوم
- استفراغ شبیه به دانه های قهوه
- تیرگی ادرار
- زردی چشم ها یا پوست
- کبودی یا خونریزی آسان
- ضربان قلبی نامنظم یا آهسته
- ضعف عضلانی
- این دارو مخصوصا در بیماران مبتلا به مشکلات کلیوی، سبب افزایش مقدار پتاسیم در بدن می شود. مقادیر بالای پتاسیم در خون، در صورت عدم درمان، می توانند کشنده باشند. بروز واکنش حساسیتی بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده هر گونه علائم واکنش حساسیتی جدی از جمله راش، خارش یا تورم (مخصوصا زبان، صورت و گلو)، گیجی شدید و تنگی نفس، باید فورا به اورژانس مراجعه شود. این موارد لیست کامل عوارض جانبی این دارو نبوده و در صورت مشاهده یا تجربه عوارضی غیر از موارد گفته شده، حتما آن را با پزشک یا داروساز در میان بگذارید.
- برای دیدن مطلب تداخلات دارویی اینجا را کلیک کنید.