عفونت لثه چیست؟
عفونت لثه یا التهاب لثه یک بیماری باکتریایی است که با درگیر کردن لثه ها موجب بروز چرک در حفره دهانی بیمار میشود. بروز این بیماری معمولا با علائمی مثل بوی بد دهان همراه است. عدم کنترل عفونت لثه موجب بروز عوارضی مثل آبسه، کیست دندان، پوسیدگی و عفونت دندان و در نهایت لقی دندان می شود.
عفونت لثه به معنای وجود هرگونه چرک و التهاب در بافت لثه می باشد و معمولاً با بروز درد و تورم لثه ها همراه است. این بیماری به دلیل فعال شدن سیستم ایمنی مخاطی دهان و پاسخ آن به عوامل عفونی مختلف ایجاد میشود و با متورم کردن لثه و پر خون کردن آن موجب بروز ناراحتی ها و علائم اولیه بیماری در مبتلایان می شود.
بسیاری از افراد خودشان اطلاع ندارند که مبتلا به بیماریهای لثه هستند. ممکن است یک فرد بدون آنکه علائم مشخصی داشته باشد، به بیماریهای لثه مبتلا باشد. با این وجود، موارد زیر مهمترین علائم بیماریهای لثه هستند:
· قرمز، حساس و متورم شدن لثهها
· خونریزی لثهها در زمان مسواک زدن یا کشیدن نخ دندان
· تحلیل رفتن لثهها یا جدا شدن آن از دندانها
· لق شدن دندانها
· تغییر در نحوه قرار گرفتن دندانها بر روی هم در زمان گاز گرفتن یا جویدن غذا (ناهنجاری دندانی)
· تشکیل جرم یا چرک در فاصله بین دندانها و لثه
· درد دندان در هنگام جویدن غذا
· حساسیت و آسیبپذیری دندانها
در درجه اول باید به یک دندانپزشک که متخصص بیماری های دهان و دندان می باشد مراجعه کنید. امروزه با پیشرفت علم پزشکی و دندانپزشکی روش های مختلفی برای درمان عفونت لثه به بیمارارن ارائه می شود. شما می توانید از روش های نوین درمان عفونت لثه برای پیشگیری، کنترل و درمان التهاب لثه ها استفاده نمایید. از جمله مهم ترین روش های درمان عفونت لثه می توان به مواردی همچون: استفاده از درمان های آنتی بیوتیکی، استفاده مداوم از مسواک و نخ دندان، استفاده از محلول های دهانشویه مخصوص درمان التهاب لثه و … استفاده کرد.
همچنین، شما میتوانید از روشهای خانگی نیز برای درمان موقت عفونت لثه استفاده نمایید که مهم ترین آنها استفاده از محلول آب نمک و استفاده از زردچوبه می باشد. با این حال، میزان بازده ای این روش ها کمتر از موارد ذکر شده می باشد و این روشهای درمانی در موارد شدید کمکی به درمان عفونت لثه شما نخواهند کرد.
به محض اینکه متوجه عفونت لثه شدید، باید با دندانپزشک مشورت کنید. پس از تشخیص عفونت لثه، گزینه های درمانی زیادی خواهید داشت که بر اساس شدت عفونت لثه متفاوت خواهد بود. در اینجا چند روش رایج برای درمان عفونت لثه آورده شده است:
یکی از انواع آنتی بیوتیک به نام مترونیدازول می تواند برای عفونت های باکتریایی تجویز شود. مترونیدازول گاهی به همراه پنی سیلین برای رفع انواع بیشتری از باکتری ها تجویز می شود.
آنتی بیوتیک های کلاس پنی سیلین مانند پنی سیلین یا آموکسی سیلین رایج ترین داروهای درمان عفونت دندان هستند. مانند سایر عفونت ها، اغلب آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت لثه استفاده می شوند. دندانپزشک شما ممکن است از قرص آنتی بیوتیک یا تزریق مستقیم به محل عفونت لثه استفاده کند.
هرچند تجویز پنی سیلین ها برای درمان عفونت های دندانی و درد دندان بسیار شایع است، اما برخی از افراد به این دارو حساسیت دارند. اگر به پنی سیلین حساسیت دارید حتماً به دندان پزشک خود بگویید. در صورت حساسیت به پنی سیلین دندانپزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک دیگری مانند کلینداماسین یا ارتیروماسین را تجویز کند.
این روش پیشرفته در مورد عفونت لثه ، عمیقاً بین لثه و دندان شما را تا محل ریشه تمیز می کند
نوعی از درمان عفونت لثه است که مستلزم برداشتن بافت لثه است.
اگر بیماری لثه شما شدید باشد، ممکن است عمل جراحی فلپ شامل پیوند استخوان یا بافت انجام شود.
آنتیبیوتیک که حاوی کلورکسیدین است و میتوان از آن برای ضدعفونی کردن دهان استفاده کرد. چیپهای آزادکننده مواد آنتی سپتیک (ضدعفونیکننده) که حاوی ماده کلورکسیدین است و میتوان آن را بعد از جرمگیری در داخل پاکتها قرار داد.
همه ما می دانیم که آنتی بیوتیک ها نقش مهمی را در سیستم ایمنی بدن در کشتن میکروب ها ایفا می کنند. بهترین آنتی بیوتیکی که از لثه جذب می شود تتراسایکلین می باشد ولی اگر نیاز به خوردن آنتی بیوتیک دارید بهترین گزینه آموکسی سیلین می باشد.
عفونت و تورم لثه به راحتی قابلدرمان است و با درمان آن، روند زودهنگام شروع بیماری لثه را میتوان برعکس کرد. با دنبال کردن دستورات زیر میتوانید با درمان تورم، وضعیت لثهها و دهانتان را دوباره به حالت سلامت برگردانید.
با شدت کمتری مسواک بزنید تا به بافت دور دندانتان آسیبی وارد نکنید. چنین کاری باعث تورم لثه میشود. مورد دیگری که متخصصان معتقدند با رعایت آن میتوانید از آسیب زدن به لثه جلوگیری کنید این است که از مسواکهایی با موی نرم و نایلونی استفاده کنید. مورد آخر اینکه مسواک را با حرکاتی نرم و ملایم به سمت عقب و جلو حرکت دهید.
برای جلوگیری از عفونت لثه ، با نخ دندان کشیدن میتوان ذرههای غذایی که بین دندانها گیر کرده را پاکسازی کرد. این کار باعث افزایش تدریجی پلاک و تاتار دندان میشود که کمبود هر کدام از این دو مورد منجر به بیماری و تورم لثه میشود. نخ دندان را هم با ملایمت میان دندانها بکشید تا باعث تورم نشود. با دقت، نخ را میان دندان ها بکشید و مواظب باشید نخ به سمت پایین و لثههایتان نرود تا به آنها آسیب نرساند.
شستن دهان، ذرات و خردههای غذا را از بین میبرد. با از بین رفتن ذرات غذا، کربوهیدرات موجود در موادغذایی هم از بین میرود. کربوهیدرات میتواند باعث ایجاد پلاک و درنتیجه، بیماری لثه شود. پس مهم نیست که کجا باشید، همیشه و در هر مکانی، پس از هر وعده غذایی، دهانتان را بشویید. همچنین مهم است که برای انتخاب دهانشویه، فرمول شیمیایی متناسب با لثه خود را انتخاب کنید. برخی دهانشویه ها، باکتریهای موجود در پلاک را خنثی میکند و نشانههای زودهنگام بیماریهایی مثل ورم لثه را کاهش میدهد.
در زمان معاینه، وضعیت لثههای شما با استفاده از یک خطکش کوچک بررسی میشود. این بررسی به منظور تشخیص هر نوع عفونت احتمالی در محل لثهها انجام میگیرد. همچنین اندازه پاکتهای موجود در اطراف دندانهای شما از این طریق اندازهگیری میشود. عمق معمول پاکتها بین 1 تا 3 میلیمتر است. ممکن است دندانپزشک برای بررسی آسیبدیدگی احتمالی استخوانها، دستور گرفتن عکس اشعه ایکس از دندان را نیز بدهد.
در مورد عوامل خطرزا برای بیماریهای لثه و نیز علائم این بیماریها، با دندانپزشک خود مشورت کنید. این کار به شما کمک میکند تا در صورت ابتلا به بیماریهای لثه، خودتان بهتر بتوانید آن را تشخیص دهید. اگر معاینات انجامشده نشان دهد که شما دچار بیماریهای لثه هستید، ممکن است دندانپزشک شمارا به یک متخصص پریودنتیست معرفی کند. پریودنتیست، دندانپزشکی است که در درمان بیماریهای لثه تخصص دارد.
به گفته دکتر حسین دباغیان متخصص قلب و عروق (ghalbe-salamat.com) افراد بسیاری حتی با فکر کردن در مورد ویزیت پزشک دچار افزایش فشار خون می شوند. ویزیت پزشک می تواند باعث اضطراب در بیمار شود، به خصوص اگر از سلامت کامل خود مطمئن نباشد. گاهی ممکن است این سوال را داشته باشید که آیا راهی برای پایین آوردن فشار خون اورژانسی ویا جلوگیری از ایجاد فشار خون بالا وجود دارد یا خیر. در این مقاله قصد داریم به این سوال پاسخ دهیم.
افزایش کوتاه مدت فشار خون، مانند هنگام ورزش یا پس از صرف یک فنجان قهوه، طبیعی می باشد. اما با گذشت زمان، اگر قلب خون را به طور مداوم بیش از حد پمپاژ کند یا عروق خونی سفت شوند، فشار خون بالا می ماند، که ممکن است منجر به بیماری فشار خون بالا گردد. عللی که می توانند باعث این حالت گردند عبارتند از مصرف زیاد نمک، اضافه وزن یا عارضه جانبی برخی داروها.
فشار خون دو عدد دارد (به عنوان مثال 120/80). فشار خون طبیعی عبارت است از: 120 میلیمتر جیوه برای فشار حداکثر و 80 میلیمتر جیوه برای فشار حداقل.
قلب و عروق خونی، خون را به تمامی اعضای بدن، از جمله اندام های بزرگ و مهم که شما را زنده نگه می دارند مانند ریه ها و به ویژه مغز، منتقل می کنند. کاهش شدید فشار خون باعث توقف جریان مداوم خون و اکسیژن مورد نیاز به مغز می گردد. این امر می تواند منجر به سکته مغزی و آسیب دائمی مغزی گردد. در نتیجه پایین آوردن خیلی سریع فشار خون هیچ وفت توصیه نمی شود.
به طور معمول، فشار خون بالا، که گاهی اوقات "قاتل خاموش" نامیده می شود، علائم زیادی ندارد. اما گاهی، به علت برخی علائم نگران کننده مانند سردرد، درد قفسه سینه، تنگی نفس، حالت تهوع و از دست دادن تعادل، از بیمار خواسته شود فشار خون خود را چک کند. این علائم ممکن است نشانه هایی از افزایش خطرناک فشار خون باشند که به آن بحران فشار خون نیز گفته می شود. در این بحران، اولین عدد فشار خون به بیش از 180 یا عدد دوم به بیش از 120 می رسد.
در این حالت، سعی نکنید که فشار خون خود را پایین بیاورید. بحران فشار خون یک وضعیت اورژانسی است که می تواند منجر به مرگ شود. بهتر است به سرعت با اورژانس تماس بگیرید. پرسنل اورژانس روند کاهش فشار خون شما را در آمبولانس هنگام اعزام به بیمارستان شروع می کنند. آن ها دستورالعمل های کاهش سریع فشار خون را پیروی کرده و فشار خون را از نزدیک کنترل می کنند.
با اینکه هیچ راهی برای کاهش مطمئن و سریع فشار خون وجود ندارد، اما روش های بسیاری برای کاهش فشار خون با گذشت زمان وجود دارد. در ادامه چند توصیه ساده آورده شده است:
• بیشتر روزهای هفته ورزش کنید. موثرترین راه برای کاهش فشار خون، ورزش می باشد. فعالیت فیزیکی روزانه حداقل 30 دقیقه در بیشتر روزهای هفته کمک زیادی به کاهش یا کنترل فشار خون می کند.
• رژیم غذایی کم سدیم داشته باشید. سدیم زیاد (یا نمک) باعث بالا رفتن فشار خون می گردد. AHA توصیه می کند میزان سدیم مصرفی روزانه خود را به کمتر از 2 گرم برسانید، حتی کمتر از 1.5 گرم بهتر می باشد! رژیم DASH یک برنامه غذایی کم سدیم را برای شما معرفی می کند تا به عنوان مثال از آن استفاده کنید.
• مصرف الکل را به 1 تا 2 نوشیدنی در روز محدود کنید. نوشیدن بیش از حد متوسط الکل- یک نوشیدنی برای زنان و 2 نوشیدنی برای مردان - می تواند باعث افزایش فشار خون گردد. علاوه بر آن، الکل باعث افزایش وزن می شود، که خود می تواند منجر به افزایش فشار خون شود.
• کاهش استرس را در اولویت قرار دهید. شرایط استرس زا می تواند باعث اغزایش موقت فشار خون شود. اما اگر استرس ادامه دار باشد، فشار خون شما ممکن است بالا بماند. روزانه فعالیت هایی را انجام دهید که باعث آرامش بخشی شما می شوند و به شما در رفع استرس کمک می کنند. نقاشی، قدم زدن، گوش دادن به موسیقی آرامش بخش و حتی استحمام با آب گرم می توانند به شما در کاهش سطح استرس کمک کنند.
• کاهش وزن: حتی کاهش فقط دو پوند، می تواند فشار خون سیستولیک را کاهش دهد. کاهش تا 5٪ از وزن بدن ، تأثیر بسزایی بر روی فشار خون خواهد داشت.
• از مصرف نیکوتین خودداری کنید: از مصرف این ماده محرک به انواع مختلف مانند کشیدن، دود دادن، پچ ها و جویدن خودداری کنید.
اگر برای کاهش طبیعی فشار خون خود تلاش می کنید، با پزشک خود نیز مشورت نمایید. گاهی توصیه های خاصی در مورد رژیم غذایی یا فعالیت بدنی در افراد مختلف متفاوت می باشد و شما با مشورت با پزشک با خیال راحت برای کاهش فشار خون خود تلاش می کنید.
فشار خون طبیعی کمتر از ۱۲۰/۸۰ است. ۱۲۰ همان فشار سیستولیک یا فشار خون در رگ ها به هنگام تپش قلب و ۸۰ نیز فشار دیاستولیک یا فشار خون رگ ها ما بین تپش های قلب می باشد. اما عدد فشار خون بالا ۱۴۰/۹۰ و یا بیشتر است.
به جز قرص زیر زبانی نیترات، داروی دیگری که در درمان اورژانسی فشار خون استفاده می شود، داروی فورزماید یا لازکس است که از طریق ورید تزریق می شود. اثر مثبت این دارو طی ده دقیقه سبب کاهش فوری فشار خون بالا می شود.
داروی کاپتوپریل از جمله داروهای کاهش فشار خون است که از طریق مخاط دهان جذب می شود. به بیماران توصیه می شود که برای کاهش فشار خون بالا، دوز ۲۵ یا ۵۰ داروی کاپتوپریل را در دهان خود قرار داده و آن را بجوند تا نتیجه موثر آن را ببینند.
پرفشاری شریان ریوی، نوعی اختلال ریوی است که با فشار خون بالا در شریان ریوی، تشخیص داده می شود. کار اصلی شریان ریه این است که خون را از قلب به ریه ها منتقل کند. این اختلال باعث می شود که خون از طریق آرتریت ریه با نیروی بیشتری جریان یابد.
زمانی که فشار خون در عروق ریوی در حال استراحت، بالاتر از ۲۵ میلی متر جیوه و در حال فعالیت بالاتر از ۳۰ میلی متر جیوه باشد، خطرناک است؛ زیرا فشار خون بالا در شریان ها باعث مشکلات جدی قلب و ریه می شود.