بیماری شریان کرونری هنگامی بروز می کند که رسوب های چربی به نام پلاک در داخل شریان های کرونری تجمع می یابند. این شریان ها به دور قلب پیچیده و به آن خون و اکسیژن می رسانند. هنگامی که پلاک تشکیل می شود، شریان را تنگ می کند. در نتیجه این وضعیت مقدار جریان خون رونده به قلب کاهش می یابد. در صورتی که پلاک شکسته شود، تشکیل یک لخته خون می تواند سبب ایجاد حمله قلبی شود.
آنژیوگرافی یک آزمایش با استفاده از اشعه ایکس است که در آن تصاویری از جریان خون شریان های کرونری به ثبت می رسند. این آزمایش علاوه بر بررسی وجود تنگی شریان ها، محل و مقدار آن ها را نیز برای پزشک نمایان می کند.
در طول این آزمایش، یک لوله باریک به نام کاتتر در شریانی از دست یا پا قرار داده شده و تا به داخل قلب هدایت می شود. یک رنگ مخصوص (ماده حاجب) از طریق کاتتر به شریان ها وارد شده تا به نمایش شریان ها توسط اشعه ایکس کمک کند.
قبل از انجام آزمایش، فرد داروی آرام بخش دریافت می کند. محل ورود کاتتر بی حس می شود. ممکن است یک گزش یا سوزش اندک در اثر اعمال ماده بی حس کننده احساس شود. اغلب افراد در هنگام قرار داشتن کاتتر در عروق خونی خود دردی را احساس نمی کنند. با این حال، در هنگام تزریق ماده حاجب ممکن است مقداری گرما احساس شود.
آنژیوگرافی می تواند در انتخاب بهترین درمان به پزشک کمک کند. امکان دارد افراد به دلایل زیر نسبت به انجام آنژیوگرافی اقدام کنند:
این آزمایش می تواند به پزشکان نشان دهد که تغییر در روش درمان چه تاثیری بر بهبود آنژین یا کاهش خطر حمله قلبی و مرگ خواهد داشت.
آنژیوگرافی می تواند آهسته شدن جریان خون و محل تنگی شریان در اثر تشکیل پلاک را به پزشک نشان دهد. با این حال، آنژیوگرافی نمی تواند احتمال بروز حمله قلبی در اثر این پلاک ها را مشخص کند.
این آزمایش می تواند موفقیت فرایند یا جراحی را در بهبود علائم فرد به پزشک نشان دهد. ضروری است که افراد علائم آنژین خود را با پزشک در میان بگذارند. در صورت بروز موارد زیر باید به پزشک خود اطلاع داد:
در صورت بروز این وضعیت پزشک نوع یا مقدار مصرف دارو را تغییر می دهد. انجام آنژیوگرافی به معنای الزامی بودن انجام آنژیوپلاستی یا جراحی بای پس نیست.
ادامه مطلب در وب سایت باشگاه خبرنگاران جوان