salamatpedia
در این وبلاگ با مقالات پزشکی روز آشنا شوید و به روز بمانید!salamatpedia
در این وبلاگ با مقالات پزشکی روز آشنا شوید و به روز بمانید!نحوه اندازه گیری ضربان قلب
اندازهگیری ضربان قلب راهی آسان برای سنجش سلامت شما است، زیرا یک تصویر لحظهای از عملکرد ماهیچه قلب شما ارائه میدهد. ضربان قلب مناسب و طبیعی ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. با این وجود، تعداد زیاد یا کم ضربان قلب در حالت استراحت میتواند نشانه یک مشکل باشد.
چه ضربان قلبی طبیعی محسوب می شود؟
ضربان قلب طبیعی برای بزرگسالان معمولاً ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه است. ضربان قلبی که کمتر از ۶۰ ضربه در دقیقه است، برادیکاردی («قلب آهسته») و ضربانی که سریعتر از ۱۰۰ ضربه در دقیقه است، تاکیکاردی («قلب سریع ») نامیده میشود. برخی از متخصصان معتقدند که ضربان قلب ایدهآل در حالت استراحت نزدیک به ۵۰ تا ۷۰ ضربه در دقیقه است.
چگونه ضربان قلب خود را اندازه بگیریم؟
با توجه به گزارش تخصصی بیماریهای قلب دانشکده پزشکی هاروارد، شما میتوانید به راحتی ضربان قلب خود را با استفاده از انگشتان خود که روی مچ دست یا کنار گردن قرار میدهید اندازهگیری کنید.
· در مچ دست، انگشتان اشاره و میانی یک دست را به آرامی روی مچ مقابل، درست در زیر پایه انگشت شست فشار دهید.
· در گردن، کناره گردن را درست زیر استخوان فک خود، کمی فشار دهید.
· تعداد ضربان را در ۱۵ ثانیه بشمارید و در چهار ضرب کنید. این تعداد ضربان قلب شماست.
· برای بدست آوردن دقیقترین نتیجه، میتوانید اندازهگیری را چند مرتبه تکرار کرده و میانگین سه اندازهگیری را استفاده کنید. برای اندازهگیری ضربان قلب در حال استراحت، شما باید این مراحل را طی کنید:
· ضربان قلب خود را ظرف یک تا دو ساعت پس از ورزش یا یک رویداد استرسزا اندازهگیری نکنید. ضربان قلب شما میتواند پس از فعالیتهای شدید بالا بماند.
· یک ساعت پس از مصرف کافئین صبر کنید، زیرا میتواند باعث تپش قلب شود و ضربان قلب شما را افزایش دهد.
· بعد از نشستن یا ایستادن طولانی مدت که می تواند بر ضربان قلب شما تأثیر بگذارد، ضربان قلب را اندازهگیری نکنید.
همچنین میتوانید از انواع مختلف مانیتور ضربان برای بررسی ضربان قلب خود استفاده کنید. اما توجه داشته باشید که اکثر این دستگاهها آزمایش صحت را انجام ندادهاند. یک گزینه ردیاب تناسب اندام دیجیتال است. معتبرترین آنها از یک حسگر بیسیم بر روی نواری که دور سینه خود میپیچید، استفاده میکنند.
آیا بیماری زونا قابل سرایت است؟
سرایت زونا
امکان گرفتن زونا از فرد مبتلا به زونا یا آبله مرغان وجود ندارد. گرچه، اگر پیش از این، بیماری آبله مرغان نداشته اید، ممکن است در صورت تماس با فرد مبتلا به زونا، به آبله مرغان مبتلا شوید. تاول هایی که تشکیل می شوند، حاوی ویروس زنده هستند. اگر فردی که تا به حال آبله مرغان نداشته است، با یک زخم باز تماس مستقیم داشته باشد، می تواند به آبله مرغان مبتلا شود.
جلوگیری از شیوع ویروس
برای کمک به پیشگیری از انتقال ویروس، از به اشتراک گذاشتن حوله یا لباس ورزشی، شنا کردن یا انجام ورزش های تماسی خودداری کنید.
همچنین، درصورتی که تاول های شما ترشح دارند (از آنها مایعاتی خارج می شود) و قابل پوشاندن نیستند، از رفتن به محل کار یا مدرسه خودداری کنید. آبله مرغان می تواند برای گروه خاصی از افراد، خطرناک باشد. اگر شما به زونا مبتلا هستید، از این افراد دوری کنید:
- زنانی که باردار هستند و پیش از این آبله مرغان نداشته اند، چرا که این ویروس می تواند به جنین آنها آسیب برساند.
- افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد مبتلا به HIV یا AIDS.
- نوزادان کمتر از یک ماه، مگر اینکه نوزاد خود شما باشد، که در این صورت کودک شما باید آنتی بادی (پروتئین هایی که با عفونت مبارزه می کنند) داشته باشد تا از آنها در برابر ویروس محافظت کند.
درمان زونا
با وجود این که هیچ درمانی برای زونا وجود ندارد، اما با درمان های خاصی می توان علائم آن را تسکین داد. اکثر موارد زونا تقریبا دو تا چهار هفته طول می کشند. درمان زونا می تواند شامل موارد زیر باشد:
- پوشاندن راش های پوستی با پارچه یا لباس غیر چسبان، برای کاهش احتمال ابتلای دیگر افراد به آبله مرغان، زیرا در صورت پوشاندن راش ها، امکان انتقال ویروس به فرد دیگر، بسیار سخت می شود.
- داروی مسکن مانند پاراستامول، ایبوپروفن یا کدئین
- داروی ضد ویروسی برای متوقف کردن تکثیر ویروس – گرچه همه افراد، به این دارو نیازی ندارند
شرایط و قوانین مرخصی زایمان
همزمان با باردار شدن و گذراندن دوران بارداری ممکن است برای بعضی از زنان شاغلی که هزینه های زندگی را به عهده دارند، نگرانی هایی در رابطه با مرخصی زایمان به وجود آید. مدت زمان مرخصی زایمان، حقوق ایام مرخصی زایمان، مرخصی زایمان مردان و وضعیت کاری بعد از اتمام مرخصی زایمان از نگرانی های زنان شاغل باردار است که ما قصد داریم در ادامه این مقاله به بررسی این مسائل بپردازیم.
مرخصی زایمان تامین اجتماعی
مرخصی زایمان از آن دسته مرخصی هایی است که زنان باردار می توانند از آن استفاده کنند. این مرخصی جزئی از سابقه کار فرد محسوب می شود و زنان می توانند حقوق و مزایایی را در این دوره دریافت کنند. برای اطلاع از مدت زمان مرخصی زایمان و حقوق و مزایای آن در ادامه این مطلب همراه ما باشید.
شرایط مرخصی زایمان تامین اجتماعی
زنان بارداری که میخواهند نوزاد خود را با شیر مادر تغذیه خواهند کرد، در اواخر دورۀ بارداری خود می‌توانند از این مرخصی استفاده کنند. شرایط مرخصی به صورت زیر است:
- سابقه پرداخت حق بیمه ۶۰ روز طی یکسال گذشته
- مادر در زمان مرخصی زایمان نباید مشغول به کار باشد
- قبل از شروع دوران مرخصی زایمان یا مشغول به کار بوده باشد و یا مرخصی استحقاقی داشته باشد
- فرزند اول تا سوم باشد ( نوزاد چهارم به بعد مشمول این قانون نمی‌شود.)
قانون مرخصی استعلاجی قبل از زایمان تامین اجتماعی
اگر در زمان بارداری، مادر به دلیل مشکلات و با تشخیص پزشک نیاز به استراحت داشته باشد، می تواند از مرخصی استعلاجی استفاده کند. این مرخصی بر مرخصی بارداری تأثیری ندارد و بدون آنکه از مرخصی دوران بارداری کم شود، شخص می تواند از هر دو استفاده کند.
مرخصی استعلاجی فقط تا ۱۵ روز در سال، با تایید پزشک صورت می پذیرد. اگر بین ۱۵ تا ۶۰ روز باشد باید مورد تایید پزشک معتمد سازمان تامین اجتماعی باشد. اگر از ۶۰ روز بیشتر باشد، باید شورای پزشکی تأمین اجتماعی آن را تایید کند. مدت این مرخصی جزو سوابق بیمه محسوب میشود.
کمک هزینه زایمان برای مردان
هرچند در قانون تامین اجتماعی پرداخت کمک هزینه زایمان برای بیمه‌شده زن و همسر بیمه‌شده او (مرد) لحاظ شده است، اما در شرایط حاضر، کمک هزین زایمان فقط به بیمه‌شده اصلی ( یعنی مادران بیمه‌شده) پرداخت می‌گردد.
مدارک لازم برای کمک هزینه بارداری
کمک هزینه برای زایمان طبیعی مبلغ یک میلیون و پانصد هزار ریال معادل صد و پنجاه هزار تومان و برای زایمان سزارین مبلغ بیست میلیون ریال معادل دو میلیون تومان حداکثر برای دو فرزند می باشد. مدارک لازم برای گرفتن کمک هزینه زایمان و حقوق مرخصی زایمان عبارت اند از:
دفترچه درمانی
گواهی پزشک معالج
تائیدیه مراجع پزشکی ذیربط
فتوکپی کلیه صفحات شناسنامه والدین
فتوکپی شناسنامه فرزند
خلاصه پرونده ترخیص بیمارستان
ادامه مطلب در : https://dingontime.com/4337/
تاثیر رژیم غذایی بر نوع سنگ کلیه ایجاد شده به چه صورت است؟
تاثیر رژیم غذایی بر نوع سنگ کلیه ایجاد شده
اگر قبلاً سنگ کلیه داشته‌اید، از پزشک نوع سنگ کلیه خود را بپرسید تا بر اساس نوع سنگ کلیه، تغییراتی در مقدار مصرف سدیم، پروتئین حیوانی، کلسیم یا اگزالات را در غذایی که می‌خورید ایجاد کنید تا از بروز دوباره ی سنگ کلیه جلوگیری کنید. ممکن است لازم باشد در آنچه که می‌خورید و می‌نوشید بر اساس نوع سنگ کلیه تغییراتی ایجاد کنید:
- سنگ‌های اگزالات کلسیم
- سنگ‌های فسفات کلسیم
- سنگ‌های اسید اوریک
- سنگ‌های سیستین
پیشگیری از تشکیل مجدد سنگ کلیه بسته به نوع آن
یک متخصص تغذیه که در پیشگیری از سنگ کلیه دارای تجربه است، میتواند در ایجاد یک برنامه غذایی مناسب برای جلوگیری از سنگ کلیه به شما کمک کند. ما در ادامه باید و نباید های رژیم غذایی متناسب با نوع سنگ کلیه را برایتان خواهیم گفت…
۱_ سنگ‌های اگزالات کلسیم
- آجیل
- بادام زمینی
- ریواس
- اسفناج
- سبوس گندم
رعایت موارد زیر نیز در صورت داشتن سنگ های اگزالات کلسیم ضروری است:
کاهش سدیم خون
وقتی سدیم بیشتری می‌خورید احتمال ابتلا به سنگ کلیه در شما افزایش می‌یابد. سدیم در بسیاری از غذاهای کنسروی، بسته بندی شده و فست فود به مقدار فراوان وجود دارد. همچنین در بسیاری از ادویه‌ها، چاشنی‌ها و گوشت‌ها نیز به وفور موجود است.
مصرف پروتئین حیوانی را محدود کنید
خوردن پروتئین حیوانی میتواند احتمال ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهد. از جمله مواردی که باید در مصرف آن دقت داشت:
- گوشت گاو، مرغ و گوشت خوک، به ویژه گوشت ارگان (احشا و اندام‌ها)
- تخم مرغ
- ماهی و صدف
- شیر، پنیر و سایر محصولات لبنی
اگرچه ممکن است لازم باشد مقدار پروتئین حیوانی روزانه خود را محدود کنید، اما همچنان باید اطمینان حاصل کنید که پروتئین کافی دریافت می‌کنید. در نظر داشته باشید مقداری گوشت و پروتئین حیوانی را که معمولاً می‌خورید با لوبیا، نخود فرنگی خشک و عدس جایگزین کنید، این غذاهای گیاهی هستند که دارای پروتئین زیاد و اگزالات کم هستند.
از غذاها کلسیم کافی دریافت کنید
با اینکه به نظر می‌رسد کلسیم دلیل ایجاد سنگ‌های کلسیم است، اما در حقیقت این‌گونه نیست. کلسیم در مقادیر مناسب میتواند سایر مواد موجود در دستگاه گوارش را که ممکن است باعث ایجاد سنگ شوند، مسدود کند. با پزشک متخصص خود در مورد مقدار مصرف کلسیم مشورت کنید تا از دریافت بیش از حد سنگ‌های اگزالات کلسیم جلوگیری کنید، در عین حال از استخوان‌ها نیز حمایت کنید.
توصیه میشود کلسیم از غذاهای کم اگزالات و گیاهی مانند آب میوه‌های غنی شده با کلسیم، غلات، نان، انواع سبزیجات و انواع لوبیاها تهیه شود. از یک متخصص تغذیه یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی بپرسید کدام غذاها بهترین منبع کلسیم برای شما هستند.
ادامه مطلب بالا در لینک زیر:
علائم و روش های درمان کورک و دمل
دمل یا کورک پوستی به عفونت رایج و دردناک فولیکول مو و پوست اطراف آن گفته می شود. دمل ها به صورت برآمدگی هایی قرمز رنگ به وجود آمده و سپس با هجوم گلبول های سفید خون جهت مقابله با عفونت از چرک پر می شوند. با مراقبت خانگی مناسب اغلب می توان دمل های انفرادی و جوش کورک را برطرف کرد. این موارد با عنوان آبسه پوستی نیز شناخته می شوند.
علائم کورک پوستی
کورک ها یا دمل ها معمولا اندازه ای همچون یک نخود داشته اما می توانند تا به بزرگی یک توپ گلف رشد کنند. علائم این ضایعات پوستی شامل موارد زیر می شوند:
- تورم، قرمزی و درد
- مرکز (نوک) زرد یا سفید رنگ
- خروج ترشحات و دلمه بستن
همچنین امکان تجربه مواردی از قبیل احساس بیماری، خستگی یا تب نیز وجود دارد که در این مواقع باید به پزشک مراجعه شود.
آیا دمل ها مسری هستند؟
نه کاملا. با این حال جرم های عامل دمل ها از طریق تماس پوستی مستقیم و اشیا آلوده می توانند به آسانی به دیگران منتقل شوند. این باکتری تا زمانی که از طریق یک برش وارد پوست نشده، معمولا مضر نیست.
جهت اجتناب از انتشار باکتری استافیلوکوکوس باید در طول مدت ابتلا به دمل، از به اشتراک گذاشتن حوله ها، ملحفه ها، لباس ها یا محافظ های ورزشی خود با دیگران خودداری کرد. افراد باید از لمس دمل خودداری کرده و آن را پوشیده نگه دارند. شستشوی مرتب دست ها نیز می تواند به پیشگیری از انتشار باکتری کمک کند.
هشدار زود هنگام: فولیکولیت
فولیکولیت یک التهاب یا عفونت فولیکول مو است که می تواند به یک دمل تبدیل شود. در این موارد، برخی مواقع دمل های کوچک سر سفید در اطراف تار های انفرادی مو یافت شده که با پوستی قرمز در اطراف احاطه شده اند.
فولیکولیت می تواند ناراحت کننده، حساس به لمس و دچار خارش باشد اما معمولا به دردناکی یا عمیق بودن یک دمل نیست. تراشیدن مو ها یا مالش ناشی از لباس های تنگ می تواند شرایط ورود به زیر پوست را برای باکتری استافیلوکوکوس فراهم کند. این باکتری رایج ترین عامل بروز فولیکولیت و دمل است.
درمان خانگی کورک
افراد می توانند با مراقبت های خانگی از بسیاری از دمل‌ها و جوش‌های کورک رهایی یابند. جهت کمک به باز و تخلیه شدن دمل می توان چندین بار در روز بر روی آن کمپرس گرم و مرطوب قرار داد. پس از شروع به تخلیه شدن، باید آن را تمیز نگه داشته و به استفاده از کمپرس گرم ادامه داد. در هر بار باید از یک کمپرس تمیز استفاده شود. به صورت متداول، بانداژ دمل را تعویض کرده و دست های خود را شستشو دهید. در برابر وسوسه ترکاندن یا فشردن دمل مقاومت کنید زیرا این کار می تواند سبب تشدید عفونت شود.