قلب دارای 4 دریچه است که هر کدام منطقه خاصی را به دیگری متصل می کند:
تصویر زیر وضعیت قلب در حالت سیستول یعنی انقباض و پمپاژ خون به عروق و هم چنین در حالت دیاستول به معنای استراحت قلب و پر شدن قلب از خون برگشتی نشان می دهد.
یک دریچه طبیعی و سالم قلب هر گونه انسداد را به حداقل رسانده و به خون اجازه می دهد تا راحت و آزادانه در یک جهت جریان یابد. همچنین، دریچه در مواقع لازم نیز به طور کامل و سریع بسته شده و از بازگشت هر گونه خون جلوگیری می کند. در بیماری دریچه های قلب، یک یا بیش از یک دریچه به طور مناسب عمل نمی کند. قلب دارای 4 دریچه است که جریان خون را در جهت مناسب حفظ می کنند.
در برخی موارد، یک یا بیش از یک دریچه قلبی به طور کامل باز یا بسته نمی شوند. این مشکل می تواند سبب اختلال در جریان خون از قلب به دیگر اندام های بدن شود. درمان بیماری دریچه های قلب به دریچه قلبی مبتلا و شدت بیماری آن بستگی دارد. گاهی اوقات، بیماری دریچه قلب نیازمند جراحی ترمیم یا تعویض دریچه است.
امکان دارد برخی افراد مبتلا به بیماری دریچه قلب تا سال ها هیچ گونه علائمی را تجربه نکنند. علائم و نشانه های دریچه های قلب شامل موارد زیر می شوند:
قلب دارای 4 دریچه است که جریان خون را در جهت مناسب حفظ می کنند. این دریچه ها شامل میترال، سه لختی، ریوی و آئورت می شوند. هر دریچه دارای 4 برگچه بوده که در هر تپش قلب باز و بسته می شوند. گاهی اوقات، این دریچه ها به صورت مناسب باز و بسته نشده و جریان خون از قلب به دیگر اندام های بدن را مختل می کنند.
بیماری دریچه قلب می تواند هم به صورت مادرزادی بوده و هم در بزرگسالی در اثر عوامل و بیماری های متعدد بروز دهد. از جمله این بیماری ها می توان به عفونت ها و دیگر مشکلات سلامتی اشاره کرد. مشکلات دریچه قلب می توانند شامل موارد زیر شوند:
در این بیماری، برگچه های دریچه به صورت مناسب بسته نشده و سبب بازگشت خون به عقب می شوند. این مشکل اغلب در اثر افتادگی برگچه های دریچه بروز می دهد.
برگچه های دریچه سفت یا ضخیم شده و ممکن است به یکدیگر بچسبند. این وضعیت سبب تنگ شدن مجرای دریچه و کاهش جریان خون عبوری از آن می شود.
در این بیماری، دریچه تشکیل نشده و یک غشای بافتی جریان خون بین حفرات قلب را مسدود کرده است.
تب روماتیسمی در اثر یک عفونت باکتریایی درمان نشده (معمولا گلودرد چرکی) به وجود می آید. خوشبختانه، پس از یافتن دارو های آنتی بیوتیک ضد این عفونت در سال 1950 شیوع آن کاهش یافته است. عفونت اولیه معمولا در کودکان بروز داده و سبب التهاب دریچه های قلبی می شود. با این حال، امکان دارد علائم مرتبط با التهاب تا 20 الی 40 سال بعد پدیدار نشوند.
اندوکاردیت هنگامی بروز می دهد که میکروب ها (مخصوصا باکتری ها) پس از وارد شدن به جریان خون به دریچه های قلب حمله کرده و سبب بروز سوراخ ها، زوائد و جای زخم می شوند. این وضعیت می تواند به نشت خون از دریچه ها منجر شود. میکروب های عامل اندوکاردیت می توانند از طریق فرایند های دندانپزشکی، جراحی، مصرف دارو های وریدی یا عفونت های شدید به جریان خون وارد شوند. افراد مبتلا به بیماری دریچه ای از نظر ابتلا به اندوکاردیت در معرض خطر بالا تری قرار دارند.
دکتر نادر افشاری متخصص قلب و عروق