دلیل پوست زرد در نوزادان

زردی نوزاد

شایع ترین دلیل پوست زرد در نوزادان، زردی فیزیولوژیک می باشد. تقریباً تمام نوزادان در اولین روز های تولد خود چند درجه از این نوع زردی را تجربه می کنند. این امر به این دلیل می باشد که شکستن گلبول قرمز سریع تری را تجربه می کنند، که باعث بالا رفتن سطح بیلی روبین در خون می شود. آنها همچنین دارای کبد نارس هستند که هنوز نمی تواند تمام بیلی روبین اضافه را پردازش کند. زردی فیزیولوژیک در نوزادان، معمولا پس از یک هفته خود به خود حل می شود و نیازی به درمان ندارد.

برخی از نوزادان، زردی ناشی از شیر مادر را نیز تجربه می کنند، که در صورت عدم دریافت شیر کافی از سینه مادر، رخ می دهد. هنگامی که شیر مادر هنوز نیامده است، نوزاد مواد غذایی کمتری را دریافت می کند و بنابراین دفع مدفوع کمتری دارد. این امر منجر به جذب دوباره ی بیلی روبین در نوزاد و تجمع آن می شود.

زردی پوست ممکن است ناشی از کاروتنمیا نیز باشد.

کاروتنمیا شرایطی است که در زمانی رخ می دهد که فرد، کاروتن بیش از حدی را از غذا های سرشار از کاروتن مانند هویچ، پاپایا، انبه، زدآلو، طالبی، مارچوبه، چغندر و کلم پیچ دریافت کند. این امر منجر به رنگ نارنجی مایل به زرد پوست می شود. یک تمایز مهم که در اینجا باید به آن اشاره کرد، این است که کاروتنمیا منجر به پوست زرد می شود اما مانند بیماری زردی باعث زردی صلبیه (سفیدی چشم ها) نمی شود.

ژنتیک

شرایط ژنتیکی نادر، می توانند باعث هیپر بیلی روبینمی شوند، که به اختلال متابولیک بیلی روبین و پوست زرد نیز شناخته شده اند.

سندرم ژیلبرت

سندرم ژیلبرت، ناشی از تغییرات در ژن  UGT1A1 می باشد و تقریبا ۳ تا ۷% آمریکایی ها را تحت تأثیر قرار می دهد. این شرایطی است که باعث مقادیر افزایش یافته ی بیلی روبین در خون می شود. سطوح افزایش یافته ی بیلی روبین در این شرایط، معمولاً خفیف هستند و منجر به زردی نمی شوند. اکثر موارد در بزرگسالی تشخیص داده می شوند و بسیاری از افراد مبتلا به سندرم ژیلبرت، هیچ علائمی ندارند. سطح بیلی روبین می تواند در دوران فشار فیزیکی مانند روزه یا ورزش سخت، افزایش یابد.

سندرم کریگلر نجار (Crigler-najjar)

این سندرم که به هیپر بیلی روبینمی غیر آمیخته ژنتیکی نیز شناخته شده است، جدی تر می باشد و نسبت به سندرم ژیلبرت شیوع کمتری دارد. این بیماری بر اثر جهش ژن UGT1A1 ایجاد می شود و از هر یک میلیون نوزاد متولد شده در سر تا سر جهان یک نوزاد را تحت تأثیر قرار می دهد. مشخصه ی این سندرم وجود سطوح بالای خطرناکی از بیلی روبین در خون می باشد.

سندرم کریگلر – نجار به دو نوع طبقه بندی می شود. نوع ۱ شدیدتر است و می تواند منجر به کرنیکتروس شود، شرایط مرگ آوری که در زمان تجمع مقدار بیلی روبین سمی در مغز رخ می دهد. نوع ۲ از شدت کمتری برخوردار است و افراد مبتلا کمتر در معرض کرنیکتروس قرار دارند.

ادامه مطلب...