واریکوسل چه علائمی دارد؟

علائم واریکوسل

به دلیل آنکه معمولاً‌ واریکوسل علامتی ندارد، اغلب در هنگام ارزیابی های ناباروری و یا حین یک معاینه عادی کشف می شود. واریکوسل به ندرت دردناک است. درد ممکن است:

• از یک احساس گنگ ناراحتی، احساس سنگینی و یا درد تیز و برنده متغیر باشد.
• با نشستن، ایستادن یا فعالیت بدنی افزایش می یابد خصوصاً اگر طولانی مدت باشد.
• در طول روز با گذشت ساعات بیشتر درد افزایش می یابد.
• با دراز کشیدن به پشت درد بهتر شود

به مرور زمان واریکوسل بزرگتر و مشخص تر می شود. به هر حال اگر شما درد یا تورم و یا توده ای بر روی کیسه بیضه پیدا کردید با پزشک خود تماس بگیرید.

علت واریکوسل

سیاهرگها و سرخرگها جریان خون بیضه ها را برقرار می کنند. علت واریکوسل کاملاً مشخص نمی باشد ولی بسیاری از متخصصان معتقدند زمانی این بیماری بوجود می آید که اختلال کارکرد دریچه های داخل سیاهرگی،‌ مانع جریان خون مطلوب بیضه ها می شود. علت اولیه عملکرد ناقص دریچه های داخل سیاهرگی، گشاد شدن وریدها می باشد.

واریکوسل اغلب در دوران بلوغ و معمولاً در سمت چپ اتفاق می افتد و علت آن به وضعیت قرارگیری سیاهرگ بیضه چپ مربوط است. علاوه بر آن وجود واریکوسل در بیضه یک سمت می تواند تولید اسپرم را در هر دو بیضه تحت تأثیر قرار دهد.

چه چیزهایی برای واریکوسل ضرر دارد؟سرپا ایستادن بیش از حد و یا بلند کردن اجسام سنگین از جمله مواردی هستند که برای واریکوسل ضرر دارند.

درمان واریکوسل با عمل میکروسرجری

اگر واریکوسل مشکلی ایجاد نکند به درمان نیازی نیست. در صورتی درمان واریکوسل لازم است که واریکوسل ایجاد درد،‌ ناباروری و یا آتروفی بیضه کرده باشد.

در جراحی، وریدی که مشکل دارد را از سیستم جریان خون بیضه خارج کرده و جریان خون را به سایر عروق طبیعی بر می گردانند. با این وجود تأثیر جراحی بر ناباروری نامشخص است.

مواردی که باید واریکوسل را جراحی کرد عبارتند از: آتروفی (کوچک شدن) سریع بیضه،‌ درد و یا نتیجه غیرعادی در بررسی مایع منی. روش درمان قطعی واریکوسل تنها جراحی می باشد. این روش با بیهوشی عمومی یا موضعی انجام می شود.

برگرفته از وب سایت:

https://drkarami.com/

لیزر موهای زائد

لیزر موهای زائد چگونه است؟

لیزرها طول موج از نور با یک رنگ خاص منتشر می کنند. هنگام هدف قرار دادن پوست ، انرژی حاصل از نور به پوست و ملانین رنگدانه مو منتقل می شود سپس گرم شده و به بافت اطراف آسیب می رساند.

اما برای از بین بردن دائمی موها و به حداقل رساندن آسیب به بافت اطراف ، نیاز است که لیزر سلولهای خاصی را هدف قرار گیرد.. این سلولهای بنیادی فولیکول مو هستند که در قسمتی از مو معروف به برآمدگی مو قرار دارند.

از آنجا که سطح پوست حاوی ملانین نیز هست (که می خواهیم از آسیب دیدن آنها جلوگیری کنیم ) افراد قبل از درمان با دقت شیو می شوند.

 آیا لیزر موهای زائد دائمی است؟

لیزر موهای زائد هم می تواند تراکم مو را به طور دائمی کاهش دهد و هم موهای زائد را برای همیشه از بین ببرد.

از بین بردن دائمی مو به این معنی است که هیچ یک از موهای موجود در ناحیه تحت درمان پس از یک دوره درمانی مجدداً دوباره رشد نخواهند کرد و نیازی به لیزر درمانی مداوم نیست.
اینکه موها به طور دائمی رفع شوند  یا تراکمشان کم گردد ، بستگی به موارد زیر دارد:
• رنگ و ضخامت مو
• رنگ پوست بیمار
• نوع و کیفیت لیزر مورد استفاده
• صلاحیت و آموزش اپراتور لیزر
با این حال ، اگر موهای خاکستری دارید ، که هیچ رنگدانه ای ملانین ندارند ، لیزرهای موجود روی آن ها جواب نمیدهد.

به چند جلسه لیزر نیاز دارم؟

تعداد درمان های مورد نیاز شما به نوع پوست شما بستگی دارد. پوست شما بر اساس رنگ ، حساسیت به نور خورشید و احتمال برنزه شدن آن طبقه بندی می شود.
پوست های کم رنگ یا سفید ، به راحتی میسوزند. افراد دارای موهای تیره معمولاً با 4-6 درمان هر 4-6 هفته می توانند موهای زائد خود را از بین ببرند.

پوست قهوه ای روشن ، گاهی اوقات می سوزد . افرادی که موهای تیره دارند ، معمولاً با 6-10 جلسه می توانند موهای زائد خود را از بین ببرند. افرادی که موهای معمولی دارند ، فقط به کاهش دائمی موها دست می یابند و پس از یک دوره اولیه درمان ممکن است نیاز به 3-6 جلسه به طور یک ماه درمیان داشته باشند. پوست قهوه ای متوسط ​​تا قهوه ای تیره ، به ندرت می سوزد.

افراد دارای موهای تیره معمولاً با 6-10 درمان هر 4-6 هفته می توانند به کاهش دائمی مو برسند. مراقبت، معمولاً به 3-6 جلسه نیاز دارد. افرادی که موهای معمولی دارند بعید است که به این درمان پاسخ دهند.

درمان مجدد باید به اندازه کافی طولانی باشد تا رشد موهای جدید به سطح برآمدگی برسد.

در این میان هزینه لیزر موهای زائد نیز برای فرد مهم است. هرچند که می بایست در درجه اول به کیفیت توجه نمود.

منبع...

وظیفه دریچه های قلب

وظیفه دریچه های قلب چیست؟

قلب دارای 4 دریچه است که هر کدام منطقه خاصی را به دیگری متصل می کند:

• دریچه میترال و دریچه سه لتی که جریان خون را از دهلیز ها به بطن ها کنترل می کنند.
• دریچه آئورت و دریچه ریوی که جریان خون خروجی و ورودی به بطن ها را کنترل می کنند.

تصویر زیر وضعیت قلب در حالت سیستول یعنی انقباض و پمپاژ خون به عروق و هم چنین در حالت دیاستول به معنای استراحت قلب و پر شدن قلب از خون برگشتی نشان می دهد.

یک دریچه طبیعی و سالم قلب هر گونه انسداد را به حداقل رسانده و به خون اجازه می دهد تا راحت و آزادانه در یک جهت جریان یابد. همچنین، دریچه در مواقع لازم نیز به طور کامل و سریع بسته شده و از بازگشت هر گونه خون جلوگیری می کند. در بیماری دریچه های قلب، یک یا بیش از یک دریچه به طور مناسب عمل نمی کند. قلب دارای 4 دریچه است که جریان خون را در جهت مناسب حفظ می کنند. 

در برخی موارد، یک یا بیش از یک دریچه قلبی به طور کامل باز یا بسته نمی شوند. این مشکل می تواند سبب اختلال در جریان خون از قلب به دیگر اندام های بدن شود. درمان بیماری دریچه های قلب به دریچه قلبی مبتلا و شدت بیماری آن بستگی دارد. گاهی اوقات، بیماری دریچه قلب نیازمند جراحی ترمیم یا تعویض دریچه است.

علائم تنگی دریچه قلب چیست؟

امکان دارد برخی افراد مبتلا به بیماری دریچه قلب تا سال ها هیچ گونه علائمی را تجربه نکنند. علائم و نشانه های دریچه های قلب شامل موارد زیر می شوند:

• صدای غیر طبیعی (مور مور قلب) در هنگام معاینه ضربان قلب با گوشی پزشکی
• درد قفسه سینه
• تورم شکمی (بیشتر در نارسایی پیشرفته دریچه سه لختی شایع است)
• خستگی
• تنگی نفس مخصوصا در هنگام فعالیت زیاد یا دراز کشیدن
• تورم مچ ها و نواحی پایین تر از آن
• سرگیجه و غش
• ضربان قلب غیر طبیعی

عوامل بیماری دریچه قلب چیست؟

قلب دارای 4 دریچه است که جریان خون را در جهت مناسب حفظ می کنند. این دریچه ها شامل میترال، سه لختی، ریوی و آئورت می شوند. هر دریچه دارای 4 برگچه بوده که در هر تپش قلب باز و بسته می شوند. گاهی اوقات، این دریچه ها به صورت مناسب باز و بسته نشده و جریان خون از قلب به دیگر اندام های بدن را مختل می کنند.

 بیماری دریچه قلب می تواند هم به صورت مادرزادی بوده و هم در بزرگسالی در اثر عوامل و بیماری های متعدد بروز دهد. از جمله این بیماری ها می توان به عفونت ها و دیگر مشکلات سلامتی اشاره کرد. مشکلات دریچه قلب می توانند شامل موارد زیر شوند:

نارسایی دریچه قلب

در این بیماری، برگچه های دریچه به صورت مناسب بسته نشده و سبب بازگشت خون به عقب می شوند. این مشکل اغلب در اثر افتادگی برگچه های دریچه بروز می دهد.

استنوز دریچه

برگچه های دریچه سفت یا ضخیم شده و ممکن است به یکدیگر بچسبند. این وضعیت سبب تنگ شدن مجرای دریچه و کاهش جریان خون عبوری از آن می شود.

آترزی دریچه، بیماری مادر زادی قلب

در این بیماری، دریچه تشکیل نشده و یک غشای بافتی جریان خون بین حفرات قلب را مسدود کرده است.

تب روماتیسمی

تب روماتیسمی در اثر یک عفونت باکتریایی درمان نشده (معمولا گلودرد چرکی) به وجود می آید. خوشبختانه، پس از یافتن دارو های آنتی بیوتیک ضد این عفونت در سال 1950 شیوع آن کاهش یافته است. عفونت اولیه معمولا در کودکان بروز داده و سبب التهاب دریچه های قلبی می شود. با این حال، امکان دارد علائم مرتبط با التهاب تا 20 الی 40 سال بعد پدیدار نشوند.

اندوکاردیت

اندوکاردیت هنگامی بروز می دهد که میکروب ها (مخصوصا باکتری ها) پس از وارد شدن به جریان خون به دریچه های قلب حمله کرده و سبب بروز سوراخ ها، زوائد و جای زخم می شوند. این وضعیت می تواند به نشت خون از دریچه ها منجر شود. میکروب های عامل اندوکاردیت می توانند از طریق فرایند های دندانپزشکی، جراحی، مصرف دارو های وریدی یا عفونت های شدید به جریان خون وارد شوند. افراد مبتلا به بیماری دریچه ای از نظر ابتلا به اندوکاردیت در معرض خطر بالا تری قرار دارند.

دکتر نادر افشاری متخصص قلب و عروق