ضربان قلب یکی از علائم حیاتی بدن است، که به کمک بررسی آن میتوان به وضعیت سلامت بدن پی برد. در انسان به طور طبیعی، ضربان قلب نرمال 70 بار در دقیقه است و اگر بیش از 100 تپش باشد، تاکی کاردی و اگر کمتر از 50 ضربان باشد به آن برادی کاردی میگوییم. اما در ورزشکاران و قهرمانان، تعداد ضربان قلب کمتر از افراد عادی است، چون قلب آنها قوی است و با یک ضربان، خون را به تمام اعضای بدن میرساند.
ضربان قلب طبیعی هر فرد، بستگی به عوامل مختلفی از قبیل سن، اندازه بدن، وضعیت قلب، مصرف دارو و اینکه فرد در حالت نشسته یا در حال دویدن است، دارد. علاوه بر این، احساساتی مانند: هیجان زدگی و ترسیدن نیز میتوانند موجب افزایش ضربان قلب شوند. ضربان قلب نرمال باعث داشتن قلبی سالم میشود. علاوه بر ورزش کردن، موارد دیگری هم وجود دارد که به سالم ماندن قلب و ایجاد ضربان نرمال آن کمک میکند:
استرس باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون میشود. با تمرین تنفس عمیق، یوگا، مدیتیشن و تلاش برای زیستن در زمان حال میتوان از میزان استرس کم کرد.
هر چقدر که وزن بیشتری داشته باشید، قلب برای رساندن اکسیژن و مواد مغذی به نقاط مختلف بدن با چالشهای بیشتری روبرو میشود. پس، کاهش وزن میتواند به تنظیم ضربان قلب کمک کند.
سیگار کشیدن باعث افزایش ضربان قلب میشود. ترک مصرف این ماده، ضربان قلب را به حالت طبیعی بازمیگرداند.

در اینجا شما را از واقعیت های جذابی که حاصل نتایج پژوهشهای علمی، در حوزه مدیریت منابع انسانی است، آگاه می کنیم:
۱- مفیدترین روز کاری
کارشناسان منابع انسانی بر این باور هستند که روز سهشنبه، مفید ترین و بهره ورترین روزکاری کارمندان در طول هفته می باشد.
نرخ غیبت از کار کارمندان با استعداد کمتر از سایر کارمندان است و آن ها مسائل مربوط به سلامتی و بیماری را کمتر از سایرین تجربه نموده و حضور پر رنگ تری در محیط کار دارند.
۲۲ درصد از کارمندان تازه استخدام شده، در ۴۵ روز اول کاری خود، شغل خود را ترک می کنند.
در نتایج یک پژوهش مشخص شد، ۳۳ درصد از مدیران، در ۹۰ ثانیه نخست مصاحبه استخدامی، تصمیم خود را درباره استخدام و یا عدم استخدام فرد متقاضی شغل، اخذ می کنند.

بر طبق نتایج پژوهش بر روی ۲۵۰۰۰ نفر در مشاغل مختلف، مشخص شده که ۵۵ درصد از کارمندان حاضرند در ازای شادی بیشتر در محیط کار، حقوق کمتری دریافت کنند. که همین امر همیت محیط کار شاد را نشان میدهد. داشتن محیط کاری جذاب یکی از راه های ایجاد انگیزه در کارمندان است.
خانم هایی که صاحب کسب و کار هستند، نسبت به ۵۰۰ شرکت برگزیده فورچون، به میزان ۳۵ درصد کارمندان بیشتری را استخدام می کنند .
ادامه مطلب در لینک زیر:
زانو درد در جوانی و حوالی 20 سالگی اغلب به علت آسیب دیدگی بیش از حد می باشد. حرکت بیش از حد عضلات، رباط ها یا تاندون ها باعث درد، سفتی و سایر علائم می شوند. تاندونیت (التهاب تاندون) و بورسیت (التهاب بورس) دو آسیب دیدگی شدید هستند که معمولاً به دنبال فعالیت شدید ایجاد می شوند.
اما ممکن است در افراد غیرفعالی که فعالیت خود را خیلی سریع زیاد می کنند، نیز رخ دهد. با این که این نوع آسیب ها در جوانان نسبتاً شایع هستند، اما تنها علت درد زانو نمی باشند.

سندرم پاتلوفمورال به عنوان شایع ترین علت زانو درد در جوانی می باشد. این سندرم معمولاً باعث عدم تعادل در ماهیچه هایی که از مفصل زانو حمایت می کنند، می شود. ضعف بیش از حدعضلات ران یا یا تاندون های اطراف زانو می توانند نحوه عملکرد زانو را تغییر دهند و باعث ایجاد کشیدگی و فشار در داخل مفصل زانو شوند.
با گذشت زمان، این نواحی ممکن است تحریک و ملتهب شده و قبل از اینکه متوجه شوید، ممکن است دچار درد در اطراف مچ پا و جلوی زانو شوید. افراد مبتلا به سندرم پاتلوفمورال ممکن است هنگام خم کردن زانو، چمباتمه زدن یا بالا رفتن از پله ها درد یا سفتی زانو داشته باشند. برخی افراد، کرپیتوس، یک احساس ساییده شدن در داخل زانو را نیز تجربه می کنند.
آرتروز می تواند از 20 سالگی روی زانوها تأثیر بگذارد؛ به خصوص اگر ورزشکار باشید یا دارای اضافه وزن باشید. آرتروز زمانی که لایه محافظ غضروف داخل مفصل زانو ساییده می شود، پیشرفت می کند. برخی از ورزشکاران – به ویژه آن هایی که پرش یا سایر فعالیت های پرتحرک را زیاد انجام می دهند، به دلیل ساییدگی و پارگی بیش از حد مفصل، در خطر ابتلا به آرتروز هستند.
صدمات مکرر به زانو نیز می تواند به غضروف آسیب برساند و احتمال ابتلا به آرتروز را افزایش دهد. علاوه براین، چاقی نیز بر روی زانوها تأثیر می گذارد. فشار اضافی ناشی از حمل وزن باعث ضعیف شدن و تجزیه سریعتر لایه غضروفی می شود.
زانو درد در جوانی گاهی بدون درمان به طور خود به خود بهبود می یابد، اگرچه ممکن است چندین سال علائم آن را داشته باشید. با این حال، مسکن و فیزیوتراپی نیز می توانند به کاهش درد کمک کنند. روش های درمان زانو درد در جوانی عبارتند از:
داروهای ضد درد مانند استامینوفن می توانند به کاهش درد کمک کنند. معمولا با تجویز استامینوفن دیگر داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن تجویز نمى شوند، چرا که هیچ برترى نسبت به آن نداشته و عوارض جانبی ناشی از آنها نیز بیشتر است.
مهم است که ماهیچه های ران خود را (چهار سر ران) قوی و متعادل نگه دارید تا از فشار بر روى مفصل زانوی خود جلوگیری کنید. پزشک شما ممکن است به شما تمریناتى بدهد یا پیشنهاد کند که به یک فیزیوتراپیست مراجعه کنید تا در صورت لزوم تمرینات دیگرى برایتان انتخاب شود.
فیزیوتراپیست زانوی شما را ارزیابی می کند و مشخص مى کند چه چیزی باعث درد شده و بر اساس آن تمرینات لازم را به شما مى دهد. باید تمرینات را به درستی و با خیال راحت انجام دهید.
ممکن است حداقل 12 هفته انجام تمرینات طول بکشد. این تمرینات را باید چندین بار در روز به مدت 30 دقیقه در روز انجام دهید تا اینکه اختلال یا ضعف عضلانی اصلاح شود. ممکن است کمی بعد از آن نیز انجام تمرینات نیاز باشد تا زمانی که درد کاملا برطرف شود.

برای بهبود در زانو باید عضلات زانو خود را با تمرینات ورزشی قوی کنید. اسکوات یکی از بهترین تمرینات برای این کار است. برای انجام تمرین اسکوات در مقابل دیوار به طور منظم بسیار مفید است. استراحت کنید و تمرین را تا حد ممکن چندین مرتبه تکرار کنید. فیزیوتراپیست ممکن است تمرینات اضافی دیگرى را نیز توصیه کند.
مهم است که تمرینات عضلات ران (چهار سر ران) را انجام دهید تا از ضعف غضلات جلوگیری شود. شنا یک ورزش عالى است و با جلو و عقب رفتن فشار از زانوهای شما کم خواهد شد. باید از انجام ورزش هایی که فشار زیادی روی زانوی شما مى آورند، مانند فوتبال، راگبی و دویدن خوددارى کنید.
عفونت لثه چیست؟
عفونت لثه یا التهاب لثه یک بیماری باکتریایی است که با درگیر کردن لثه ها موجب بروز چرک در حفره دهانی بیمار میشود. بروز این بیماری معمولا با علائمی مثل بوی بد دهان همراه است. عدم کنترل عفونت لثه موجب بروز عوارضی مثل آبسه، کیست دندان، پوسیدگی و عفونت دندان و در نهایت لقی دندان می شود.
عفونت لثه به معنای وجود هرگونه چرک و التهاب در بافت لثه می باشد و معمولاً با بروز درد و تورم لثه ها همراه است. این بیماری به دلیل فعال شدن سیستم ایمنی مخاطی دهان و پاسخ آن به عوامل عفونی مختلف ایجاد میشود و با متورم کردن لثه و پر خون کردن آن موجب بروز ناراحتی ها و علائم اولیه بیماری در مبتلایان می شود.
بسیاری از افراد خودشان اطلاع ندارند که مبتلا به بیماریهای لثه هستند. ممکن است یک فرد بدون آنکه علائم مشخصی داشته باشد، به بیماریهای لثه مبتلا باشد. با این وجود، موارد زیر مهمترین علائم بیماریهای لثه هستند:
· قرمز، حساس و متورم شدن لثهها
· خونریزی لثهها در زمان مسواک زدن یا کشیدن نخ دندان
· تحلیل رفتن لثهها یا جدا شدن آن از دندانها
· لق شدن دندانها
· تغییر در نحوه قرار گرفتن دندانها بر روی هم در زمان گاز گرفتن یا جویدن غذا (ناهنجاری دندانی)
· تشکیل جرم یا چرک در فاصله بین دندانها و لثه
· درد دندان در هنگام جویدن غذا
· حساسیت و آسیبپذیری دندانها
در درجه اول باید به یک دندانپزشک که متخصص بیماری های دهان و دندان می باشد مراجعه کنید. امروزه با پیشرفت علم پزشکی و دندانپزشکی روش های مختلفی برای درمان عفونت لثه به بیمارارن ارائه می شود. شما می توانید از روش های نوین درمان عفونت لثه برای پیشگیری، کنترل و درمان التهاب لثه ها استفاده نمایید. از جمله مهم ترین روش های درمان عفونت لثه می توان به مواردی همچون: استفاده از درمان های آنتی بیوتیکی، استفاده مداوم از مسواک و نخ دندان، استفاده از محلول های دهانشویه مخصوص درمان التهاب لثه و … استفاده کرد.
همچنین، شما میتوانید از روشهای خانگی نیز برای درمان موقت عفونت لثه استفاده نمایید که مهم ترین آنها استفاده از محلول آب نمک و استفاده از زردچوبه می باشد. با این حال، میزان بازده ای این روش ها کمتر از موارد ذکر شده می باشد و این روشهای درمانی در موارد شدید کمکی به درمان عفونت لثه شما نخواهند کرد.
به محض اینکه متوجه عفونت لثه شدید، باید با دندانپزشک مشورت کنید. پس از تشخیص عفونت لثه، گزینه های درمانی زیادی خواهید داشت که بر اساس شدت عفونت لثه متفاوت خواهد بود. در اینجا چند روش رایج برای درمان عفونت لثه آورده شده است:
یکی از انواع آنتی بیوتیک به نام مترونیدازول می تواند برای عفونت های باکتریایی تجویز شود. مترونیدازول گاهی به همراه پنی سیلین برای رفع انواع بیشتری از باکتری ها تجویز می شود.
آنتی بیوتیک های کلاس پنی سیلین مانند پنی سیلین یا آموکسی سیلین رایج ترین داروهای درمان عفونت دندان هستند. مانند سایر عفونت ها، اغلب آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت لثه استفاده می شوند. دندانپزشک شما ممکن است از قرص آنتی بیوتیک یا تزریق مستقیم به محل عفونت لثه استفاده کند.
هرچند تجویز پنی سیلین ها برای درمان عفونت های دندانی و درد دندان بسیار شایع است، اما برخی از افراد به این دارو حساسیت دارند. اگر به پنی سیلین حساسیت دارید حتماً به دندان پزشک خود بگویید. در صورت حساسیت به پنی سیلین دندانپزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک دیگری مانند کلینداماسین یا ارتیروماسین را تجویز کند.
این روش پیشرفته در مورد عفونت لثه ، عمیقاً بین لثه و دندان شما را تا محل ریشه تمیز می کند
نوعی از درمان عفونت لثه است که مستلزم برداشتن بافت لثه است.
اگر بیماری لثه شما شدید باشد، ممکن است عمل جراحی فلپ شامل پیوند استخوان یا بافت انجام شود.
آنتیبیوتیک که حاوی کلورکسیدین است و میتوان از آن برای ضدعفونی کردن دهان استفاده کرد. چیپهای آزادکننده مواد آنتی سپتیک (ضدعفونیکننده) که حاوی ماده کلورکسیدین است و میتوان آن را بعد از جرمگیری در داخل پاکتها قرار داد.

همه ما می دانیم که آنتی بیوتیک ها نقش مهمی را در سیستم ایمنی بدن در کشتن میکروب ها ایفا می کنند. بهترین آنتی بیوتیکی که از لثه جذب می شود تتراسایکلین می باشد ولی اگر نیاز به خوردن آنتی بیوتیک دارید بهترین گزینه آموکسی سیلین می باشد.
عفونت و تورم لثه به راحتی قابلدرمان است و با درمان آن، روند زودهنگام شروع بیماری لثه را میتوان برعکس کرد. با دنبال کردن دستورات زیر میتوانید با درمان تورم، وضعیت لثهها و دهانتان را دوباره به حالت سلامت برگردانید.
با شدت کمتری مسواک بزنید تا به بافت دور دندانتان آسیبی وارد نکنید. چنین کاری باعث تورم لثه میشود. مورد دیگری که متخصصان معتقدند با رعایت آن میتوانید از آسیب زدن به لثه جلوگیری کنید این است که از مسواکهایی با موی نرم و نایلونی استفاده کنید. مورد آخر اینکه مسواک را با حرکاتی نرم و ملایم به سمت عقب و جلو حرکت دهید.
برای جلوگیری از عفونت لثه ، با نخ دندان کشیدن میتوان ذرههای غذایی که بین دندانها گیر کرده را پاکسازی کرد. این کار باعث افزایش تدریجی پلاک و تاتار دندان میشود که کمبود هر کدام از این دو مورد منجر به بیماری و تورم لثه میشود. نخ دندان را هم با ملایمت میان دندانها بکشید تا باعث تورم نشود. با دقت، نخ را میان دندان ها بکشید و مواظب باشید نخ به سمت پایین و لثههایتان نرود تا به آنها آسیب نرساند.
شستن دهان، ذرات و خردههای غذا را از بین میبرد. با از بین رفتن ذرات غذا، کربوهیدرات موجود در موادغذایی هم از بین میرود. کربوهیدرات میتواند باعث ایجاد پلاک و درنتیجه، بیماری لثه شود. پس مهم نیست که کجا باشید، همیشه و در هر مکانی، پس از هر وعده غذایی، دهانتان را بشویید. همچنین مهم است که برای انتخاب دهانشویه، فرمول شیمیایی متناسب با لثه خود را انتخاب کنید. برخی دهانشویه ها، باکتریهای موجود در پلاک را خنثی میکند و نشانههای زودهنگام بیماریهایی مثل ورم لثه را کاهش میدهد.
در زمان معاینه، وضعیت لثههای شما با استفاده از یک خطکش کوچک بررسی میشود. این بررسی به منظور تشخیص هر نوع عفونت احتمالی در محل لثهها انجام میگیرد. همچنین اندازه پاکتهای موجود در اطراف دندانهای شما از این طریق اندازهگیری میشود. عمق معمول پاکتها بین 1 تا 3 میلیمتر است. ممکن است دندانپزشک برای بررسی آسیبدیدگی احتمالی استخوانها، دستور گرفتن عکس اشعه ایکس از دندان را نیز بدهد.
در مورد عوامل خطرزا برای بیماریهای لثه و نیز علائم این بیماریها، با دندانپزشک خود مشورت کنید. این کار به شما کمک میکند تا در صورت ابتلا به بیماریهای لثه، خودتان بهتر بتوانید آن را تشخیص دهید. اگر معاینات انجامشده نشان دهد که شما دچار بیماریهای لثه هستید، ممکن است دندانپزشک شمارا به یک متخصص پریودنتیست معرفی کند. پریودنتیست، دندانپزشکی است که در درمان بیماریهای لثه تخصص دارد.