به طور کل می توان تنگی نفس ها را به دو دسته قلبی و ریوی تقسیم کرد. به عبارت دیگر ممکن است تنگی نفس منشا قلبی داشته باشد و یا اینکه علت تنگی نفس ریوی باشد. در مواقعی که تنگی نفس منشا قلبی دارد معمولن درمان شامل تجویز داروهای قلبی (نظیر داروها ادرارآور) و یا در موارد نیاز استفاده از روش های بازکردن عروقی (مثل استنت گذاری یا جراحی قلب باز) است. فراموش نکنید که اسپری های تنفسی که در مورد آنها در این متن صحبت می کنیم معمولن تاثیری بر روی بیماری های قلبی ندارند و کاربرد اصلی این اسپری های زمانی است که فرد دچار بیماری ریوی است.
با در نظر گرفتن نکات گفته شده، مروری سریع داشته باشیم بر مهم ترین این داروها :
مشهورترین و قدیمی ترین اسپری تنفسی که احتمالن در بین اطرافیانتان دیده اید اسپری سالبوتامول است. این اسپری آبی رنگ معمولن در افرادی استفاده می شود که به حساسیت راه های هوایی یا آسم مبتلا هستند. این اسپری از طریق گشادکردن مسیرهای تنفسی به افزایش جریان ورودی هوا به داخل ریه ها کمک می کند و در فردی که دچار تنگی نفس به علت حساسیت شده است می تواند باعث بهبود علایم شود. البته این اسپری کوتاه اثر است و معمولن بعد از مدتی کوتاه اثرش از بین می رود بنابراین تنها برای حملات تنفسی گزینه ی مناسبی است. طپش قلب و لرزش دست هم از عوارض استفاده از این اسپری است.
این اسپری برای تنگی نفس که به طور شایعی در بیماران آسمی و بیماران مبتلا به بیماری های تنفسی مزمن (COPD) استفاده می شود با کاهش التهاب و هم چنین گشادی راه های هوایی به تنفس بهتر کمک می کند. آثار درمانی این اسپری معمولن بین ۱۵ تا ۳۰ دقیقه پس از مصرف شروع می شود و تا حدود ۵ ساعت نیز اثربخشی دارد. خشکی دهان از عوارض مهم این اسپری است
این اسپری از خانواده ی داروهای کورتیکواستروئیدی یا کورتون هاست و در بیمارانی که به حساسیت راه های هوایی مبتلا هستند (نظیر آسم) از طریق کاهش التهاب می تواند به بهبود علایم منجر شود. سرفه و برخی عفونت های راه های تنفسی در استفاده ی مکرر از این اسپری ها دیده شده است. در کل جز با تجویز پزشک استفاده از این دارو توصیه نمی شود
اسپری بودزوناید که با نام تجاری Pulmicort نیز شناخته می شود داروی دیگری از دسته ی کورتون هاست که در بیماران با آلرژی تجویز می شود. قدرت نسبی این اسپری از فلوتیکازون بیش تر است و قابلیت اثربخشی بیش تری دارد ولی به طور کل عوارض همراه آن نیز می تواند بیش تر باشد بنابراین در استفاده از آن باید دقت بیش تری کرد.
کاراته یکی از محبوب ترین ورزشهای رزمی جهان محسوب میشود. ورزشهای رزمی به ایجاد هماهنگی میان اعضای بدن و ایجاد تمرکز ذهنی میپردازند. در این متن میخواهیم به کاراته، سبکهای اصلی این ورزش، قواعد و مزایای تمرینات آن بپردازیم.
کاراته به صورت ورزش دفاع بدون اسلحه از خود تعریف میشود. این ورزش شامل روشهای دفاعی و تهاجمی پویایی است که از تمامی اعضای بدن برای برتری فرد در مواجهه با افراد متخاصم استفاده میکنند.
کاراته یکی از دینامیک ترین شکلهای ورزشهای رزمی محسوب میشود. یک کاراته کا (karateka) آموزش دیده میتواند میان ذهن و بدن خود توازن برقرار کند، در نتیجه فرد میتواند به میل خود نیروی فیزیکی قابل توجهی را در موقعیتهای مورد نیاز استفاده کند.
بنابراین، قدرت بدنی زیاد، یک کاراته کای قدرتمند ایجاد نمیکند، بلکه توانایی فرد در هماهنگ سازی جسم و بدن، وی را به یک کاراته کار قدرتمند تبدیل میکند. یکی از نکات مثبت کاراته این است که به کوچک ترین افراد نیز قدرت مبارزه با هر فرد متخاصمی را میدهد.
در زندگی روزمره و در اغلب موارد ما ارزش تمرین برای سلامت ذهنی و جسمی خود را فراموش میکنیم. تمرینات کاراته به هماهنگی اجزای بدن کمک میکنند، پاسخهای بدن را سریع تر و استقامت فرد را بیشتر میکنند.
تمرینات حرفه ای کاراته، موجب ایجاد آرامش در فرد میشوند، فرآیند فکری شفاف تری برای وی ایجاد میکنند، بینش عمیق تری به تواناییهای ذهنی فرد ایجاد میکنند و اعتماد به نفس وی را افزایش میدهند. در این مورد، کاراته پایان مسیر نیست، این ورزش ابزاری برای رفع دغدغههای ذهنی فراهم میکند. کاراته فعالیتی است که افزایش سن مانعی برای آن ایجاد نمیکند. در عوض افزایش سن مهارت فرد در ایجاد هماهنگی بیشتر میان ذهن و بدن را افزایش میدهد.
مطمئنا هر کدام از ما تعریف مشخصی از سبک در ذهن خود داریم، احتمالا نام شوتوکان (Shotokan)، گوجوریو (Goju-Ryu) و شورین ریو (Shorin-Ryu) را پیش از این شنیده اید، اما در این جا میخواهیم به توضیح بیشتر در مورد مفهوم سبک بپردازیم. سبک کاراته، به روش جهان بینی ورزشکار گفته میشود، سبک کاراته راهی است که فرد برای بیان حرکات کاراته از آن استفاده میکند. زمانی که به یک سبک تعلق دارید، کاراته را به صورت یک کل نمیبینید بلکه آن را به صورت جزئی از یک کل درک میکنید.
موضوع سبک مشابه پوشیدن عینکهای رنگی است. اگر عینک قرمز به چشم بزنید، جهان را قرمز رنگ میبینید، اگر از عینک آبی رنگ استفاده کنید، جهان را به رنگ آبی میبینید. این که جهان آبی یا قرمز است، توهمی بیش نیست. عینکهای شما تنها بخشی از واقعیت را نشان میدهند و به معنای کل واقعیت نیستند. بنابراین یک سبک کاراته به طور کلی ماهیت کاراته را نمایندگی نمیکند.
چهار سبک اصلی کاراته سبکهای گوجو ریو، شوتوکان ریو، وادو ریو و شیتو ریو هستند. هر کدام از این شکلها به نحوی از کاراته ایجاد شده توسط گیچین فوناکوشی نشئت گرفته اند. هر کدام از این روشها تکنیکهای خود را دارند که به میزان زیادی بر اصول اصلی کاراته تکیه دارند. با این وجود، این سبکها راههایی برای هر سبک ارائه میدهند که خود را از دیگری متمایز کنند و در عین حال مفاهیم بنیادین را حفظ نمایند.
گوجو ریو سبکی از کاراته است که در سال 1930 توسط چوجون میاگی (Chojun Miyagi) ایجاد شده است، این فرد خود شاگرد کانریو هیگاونا (Kanryo Higaonna) بوده است. این سبک شامل حرکات ضد حمله نیرومند در وضعیتهای تهاجی و حرکات دفاعی چرخشی و نرم در موقعیتهای دفاعی است که شبیه جیجوتسو هستند. این سبک از قدرت تنفس و مجموعه ای از حالتها استفاده میکند که تکنیکهای نرم و سخت را ممکن میکنند و به افراد امکان نمایش تفاوت میان این سبک با سبکهای دیگر را میدهد.
شوتوکان ریو سبکی است که توسط گیچین فوناکوشی (Gichin Funakoshi) ایجاد شده است و وی از نام مستعار خود در شعر برای نام گذاری آن استفاده کرده است. فوناکوشی پس از تحصیل در اکیناوا، به توکیو نقل مکان میکند و در سال 1938 این سبک را پایه گذاری میکند. این سبک از حالتهای متنوع و روشهای خطی استفاده میکند و به هنرجو امکان وارد کردن ضرباتی شگفت انگیز به شکلی سریع و کارآمد را میدهد، در این راه هنرجو میتواند از دستها، آرنج، زانو و پنجه پا برای وارد کردن ضربه استفاده کنند. این سبک کاراته محبوب ترین سبک کاراته محسوب میشود و در سرتاسر جهان طرفداران زیادی دارد.
این سبک از کاراته، انشعابی از شوتوکان محسوب میشود و به ایجاد توازن میان حرکات میپردازد و شباهت زیادی به هنر رزمی جیجوتسو دارد. هینوری اتسوکا (Hienori Otsuka) در سال 1939 این شکل روحانی از کاراته را خلق کرد. به جای تمرکز بر تقابلهای رو در رو، این سبک به هنرجو نحوه حرکت بدن برای جلوگیری از حملات را میآموزد. تمایز این روش به سبکهای دیگر کاراته، استفاده از حالتهای ایستاده کوتاه تر در مقایسه با باقی سبکها است.
این سبک در سال 1928 و توسط کنوا مابونی (Kenwa Mabuni) پایه گذاری شد و تمرکز اصلی آن بر ایجاد ضربات قدرتمند دقیق است. تاکید زیاد بر تکنیک در این سبک، در پنجاه کاتایی مشخص است که هنرجویان میآموزند، این پنجاه کاتا، حرکات از پیش تعیین شده ای برای حمله و دفاع هستند. در اغلب موارد، این کاتاها به صورت بخشی از رقابت نمایش داده میشوند و نحوه انجام این حرکات بر روی هنرجویان آموزش داده میشود. این سبک ویژه نیازمند قدرت بدنی زیادی برای انجام حرکات است.
در مورد کاراته در لینک زیر بیشتر بخوانید:
افتادگی پلک بعد از بوتاکس سبب میشود که از لحاظ ظاهری چهرهی فرد دستخوش تغییراتی شود. با ابتلا به این عارضه، شاهد عدم تقارن در صورت خواهیم بود که میتواند برای افراد ناخوشایند باشد، چون از لحاظ زیبایی، تقارن در چهره یکی از عوامل و فاکتورهای مهم و غیر قابل انکار میباشد. تزریق بوتاکس یکی از پرطرفدارترین روشهایی است که با هدف زیبایی و جوانسازی صورت استفاده میشود. تزریق بوتاکس روشی غیر تهاجمی بوده و کاندیدهای انجام آن میتوانند بدون بروز عوارض جانبی خطرناک و آزاردهنده به نتیجه ایدهآل خود برسند.
سم بوتولینوم موجود در تزریق بوتاکس باعث فلج عضلات می شود. اما اگر به درستی تجویز می شود، این تزریقات می توانند مانع از انقباض عضلات ناشی از خطوط سنی مانند چروکهای پیشانی، چروک پاکلاغی گوشه چشم و خطوط اخم شوند. اگر عضلات صورت منقبض شوند، چین و چروک کمترى ایجاد مى شود و صورتى لطیف تر و جوان تر خواهید داشت. گاهی اوقات، وقتی سم تزریق می شود، می تواند به مناطق ناخواسته برود. در برخی موارد، ممکن است بعد از بوتاکس، افتادگی پلک را تجربه کنید. در واقع یکی از عوارض احتمالی تزریق بوتاکس افتادگی پلک است که به آن پتوز پلک هم می گویند که باعث به هم خوردن تقارن صورت شما می شود. البته این اثر دائمی نیست و خود به خود حل می شود.

بسیاری از افرادی که تزریق بوتاکس را انجام می دهند به دنبال آن هستند که بدانند آیا افتادگی پلک دائمی خواهد بود یا خیر؟ در پاسخ باید بگوییم که Botox injection که درمان موقتی است و ممکن است که 3 تا 7 ماه ماندگار باشد و پس از این دوره نیاز به ترمیم و تزریق مجدد دارد. مدت زمانی که پتوز شما دوام می آورد به این بستگی دارد که حرکت سم بوتولینوم در وهله اول چقدر جدی بوده و در واقع چه مقدار از آن در تماس با عضلات کف لپتور شما واقع شده است.
بیشتر اوقات، این وضعیت بعد از ۳ یا ۴ هفته یا با از بین رفتن نوروتوکسین بهتر می شود. (در طی ۳-۴ ماه یا بیشتر اثرات آن از بین می رود.) در همین حال ، درمان های خانگی می توانند به چشم شما کمک کنند تا سریعتر به حالت عادی برگردد:
سعی کنید پلک خود را با پشت مسواک برقی به مدت چند دقیقه در روز ماساژ دهید تا عضله تحریک شود.
پزشک ممکن است قطره های چشمی ویژه ای بنام آپراکلونیدین برای شما تجویز کند که عضله چشم شما را سفت می کند. از ۱ تا ۲ قطره، سه بار در روز استفاده کنید.
بوتاکس یک درمان موقت است. این درمان مى تواند بین سه تا هفت ماه دوام بیاورد، ولى عارضه افتادگى پلک معمولا بین چهار تا شش هفته از بین مى رود. براى از بین رفتن عارضه افتادگى پلک علاوه بر صبر کردن، مى توان از روش هاى دیگرى هم براى بهبود این عارضه کمک گرفت:
· قطره ها، مانند آپراکلونیدین (لپیدین) که مى تواند در هنگام بروز عارضه افتادگى پلک (و نه ابرو) کارساز باشد.
· تزریق بوتاکس بیشتر، اگر در محل مناسب تزریق شود، مى تواند عضلات شل شده ابرو را منقبض کند.
دکتر معصومه مجیدزاده متخصص تزریق بوتاکس
وقایع کاری روزمره مستلزم نوشتن پیام های تشکر برای رئیس است اما بیشتر ما در بیان آن به شیوه مناسب کوتاهی می کنیم. در ادامه بهترین متون تشکر از مدیر را گردآوری کردهایم.